Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 juli 2025
Dat waren letterlijk de eerste plaatsen uit de heele komedie. O, delicieuze fauteuils! en aan de balustrade heeft men vóór zich écrans van groene zij weet u, die men op en neer kan schuiven om geen hinder van 't voetlicht te hebben. We zaten daar, bijvoorbeeld als in den Haag de Koninklijke familie, maar eigenlijk nog veel ruimer en chicker.
Blonde, stevige kozakken stonden er omheen geschaard met opgeheven sabel. De zaakgelastigde, de heer Tsjirkine, kwam ons met bloemen in de hand tegemoet. Wij zijn zeer stoffig, maar vol waardigheid. We komen in een salon, waar tafels zijn en tapijten, een divan, fauteuils en stoelen. Onze laatste halt was een soort van kalkoven, en wij weten nu wat comfort beteekent.
De toon der geheele zaal, die nog met een menigte ander beeld- en schilderwerk, op 't kwistigst is versierd, heeft, in den toon van havanna met goud, iets sombers, zoodat de frisch roode kleur van het fluweel der achthonderd zeer gemakkelijke fauteuils er volstrekt geen kwaad doet. Ter rechterzijde van de straks binnengetreden vestibule, bevinden zich de conversatie- en leeszalen.
Hij hield van weelde en schoonheid en, terwijl hij haar met peinzenden blik volgde, zag hij haar in den geest in een keurig salon met mollige divans en zachte fauteuils, achter een theeblad, schitterend van fijn porselein en zilver. "U bent natuurlijk als een echt soldatenkind grootgebracht?" vroeg hij haar toelachend, in antwoord op hare laatste opmerking.
De meubels, door de eene of andere duitsche firma geleverd, zijn van een formidabel slechten smaak; in den grooten salon ziet men kristallen fauteuils met kussens van rood fluweel, en alles weerkaatst het felle licht, dat binnenstroomt door breede vensters, waar zware gordijnen naast hangen. Portretten van den sultan hangen aan de muren; hij is in europeesche costumes voorgesteld.
Het tuinraam van den grooten salon was geheel en al verborgen door een groep van groen, waarvoor zich een halve cirkel van fauteuils aan weêrszijden eener canapé rijde en voór die canapé stonden Georges De Woude Van Bergh en Lili Verstraeten als een jeugdig vorstenpaar, dat audiëntie verleent.
Een "nette" verdieping, zooals hij dat had gewenscht, was ingericht als kantoor voor het weekblad "Eva". Hij had de voorkamer, die uitzag in de Heemskerckstraat, als particulier kantoor; eenvoudig was de kamer gemeubeld, maar juist volgens zijn genoegen; met een breede schrijftafel bij het eene raam, een tafel in het midden, overdekt met boeken en papieren, een paar fauteuils voor de bezoekers, bezoeksters, en een groote boekenkast aan den wand.
Ja ja, dat was gracieus, dat, enfin dat herinnerde aan vervlogen jaren; en, zeer zachtjes neemt hij de vrijheid om de schoone bruid die zich juist in een der breede fauteuils heeft neergezet, en links en rechts haar satijnen kleed een weinig in orde schikt een galant woordje toe te spreken, 'twelk door Eva met een allerliefst glimlachje wordt beantwoord.
"Hier mijnheer, als ik u verzoeken mag, hier wordt mijnheer niet gestoord," zeide de oude, breedgeschouderde Tartaar, spreidde een sneeuwwit tafelkleed op de ronde, met bronzen candelabres versierde tafel en schoof er twee fauteuils bij. Daarna bleef hij met het servet over de arm voor Stipan staan en wachtte diens bevelen af.
Op dat oogenblik sloeg het op de pendule van een buurman vier uur. "Wij hebben nog maar drie uur voor ons," zeide Rodolphe. "Maar," riep Marcel, terwijl hij vlak bij zijn vriend kwam staan, "ben je er wel zeker van, dat er hier geen geld over is?...." "Noch hier, noch elders. Waar zou dat saldo vandaan moeten komen?" "Als we eens onder de meubels zochten .... in de fauteuils?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek