Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 november 2025
Ook bracht hij frisch muurt mee voor de vogels van Miss Maylie, waarmee Oliver, die onder de bekwame leiding van den dorpsonderwijzer het onderwerp bestudeerd had, de kooien op smaakvolle wijze versierde.
"Die vreeselijke dingen zijn in het tuinhuis," zeide zij, zoodra Lestrade binnentrad. "Ik wou maar, dat gij ze medenaamt." "Dat zal ik ook, Miss Cushing. Ik liet ze daar enkel, opdat mijn vriend Sherlock Holmes ze in uw tegenwoordigheid zou kunnen zien." "Waarom in mijn tegenwoordigheid, mijnheer?" "Omdat het mogelijk is, dat hij u iets zou wenschen te vragen."
Wanneer Texar niet zoo overijld was te werk gegaan, zouden mevrouw Burbank en miss Alice Stannard zich nu, evenals de kleine Dy en Zermah, in zijne macht bevinden. Dat hij zich niet aan het hoofd der militie-troepen en de bende plunderaars gesteld had, had zijne redenen daarin gevonden, dat hij er zeker van was de familie Burbank bij de Marino-Kreek des te gevoeliger te kunnen treffen.
»O! wij zullen hem zien, miss Campbell," herhaalde Olivier Sinclair, »wij zullen hem zien, al moest ik hem zelf gaan ontvonken! Want goed gerekend, is het mijn schuld, dat hij u dien eersten keer ontsnapte, en ik ben net zoo schuldig, als die mijnheer Beerenkooi.... uw bloedverwant.... geloof ik?"
"Dat is mijne zaak niet, zoover ik weet," antwoordde St.-Clare. "Ik heb alleen met de zaken van het tegenwoordige leven te doen; en om de waarheid te zeggen, men denkt vrij algemeen dat zij in deze wereld ten onzen voordeele aan den duivel zijn overgegeven, hoe het dan in de andere met hen mag afloopen." "Maar dat is afschuwelijk," zeide Miss Ophelia. "Gij moest u schamen." "Dat weet ik nog niet.
"O, ik zal ze allen uitvoeren!" antwoordde Cyprianus, terwijl hij de hand greep, die miss Watkins hem toestak. Maar toen de ingenieur haar het vonnis mededeelde, waartoe Makatit veroordeeld was, voelde zij zich verpletterd, vooral door het aandeel dat haar vader daaraan genomen had. Zij ook geloofde niet aan de schuld van den armen Kaffer.
Hij richtte een paar doordringende en vragende oogen op ons. »Gij zult het mij ten goede houden, Miss," zeide hij op scherpen toon, »maar het is mij opgedragen u te verzoeken mij uw woord te willen geven dat geen uwer metgezellen een ambtenaar der politie is." »Daar geef ik u mijn woord op," antwoordde zij.
»Dat geloof ik ook!" bevestigde broeder Sib, met hetzelfde gebaar. Tegen drie uur ongeveer ontstond er een loos alarm. Een dikke nevelvlok, met den vorm van een saamgepakte wolk, kwam in het oosten op en dreef door de landbries voortgestuwd naar den Oceaan. Miss Campbell zag haar het eerst. Zij kon een kreet van teleurstelling niet onderdrukken.
Miss Campbell en haar reisgenooten scheepten zich dadelijk in, nadat hun bagage behoorlijk verzorgd en aan boord gebracht was. De bel liet in dit oogenblik haar derde en laatste geklingel weergalmen om de te-laat-komers tot spoed aan te zetten.
"Dat weet ik," antwoordde zij met een heesche stem en Hedwig zei maar niets meer; het spreken kostte het arme kind blijkbaar moeite. Aan het eind der gang stonden zij stil bij een deur, die toegang gaf tot de kamer van Miss Wells, de directrice. Het meisje klopte aan, een scherpe, hooge stem riep: "Come in!" en Hedwig zag Miss Wells voor zich.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek