Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 juli 2025
Toen hij het op tafel zette, viel er een stuk af; met een luiden bons viel het op den planken-vloer. Iedereen keek er naar. Hein wischte zich 't voorhoofd af, en raapte het stuk op. »De Westertoren?« vroeg er een. »Naatje van de Dam?« informeerde Daan. Hein haalde minachtend de schouders op. Iedereen raadde.
Soms was zij vriendelijk, maar meestal drukte iedere blik, iedere beweging onverschilligheid uit, doch niet minachtend, altijd betooverend. Met een geveinsd lachje, maar met een inwendig hartstochtelijk verlangen, sprak ik met haar over onverschillige dingen en trachtte haar iederen dag nader te komen. Zij merkte dat ik huichelde, maar zag mij steeds eenvoudig en recht in de oogen.
Het is heùsch nog al mooi geschreven, bracht Cecilius in het midden, met jeugdige, wereldwijze waardeering. In Alexandrië schreven ze de didascalia met gouden letters, fluisterde Cecilianus echter minachtend. Maar voor de deur van het winkeltje verdrongen zich nu de komedianten en iedereen las op zijn beurt, hard op: Acta.... Acta Ludis.... Acta Ludis Megalensibus.... Daarna
Met DIEDERIC VAN ASSENEDE en zoo menig ander hoofsch dichter van vroegeren tijd is POTTER het eens, dat geen recht begrip van liefde kan wonen in "rude menschen van grover aert": boeren, visschers, slagers, smeden, spitters en delvers, monniken, schippers en allerlei ambachtslui zijn nooit door de liefde ten verderve gevoerd. Toch maakt hij ééne uitzondering en wel voor hen "die van naturen edel sijn" en die hij plaatst nevens de lieden "van goeder gheboort". Hij kan zich wel voorstellen dat een minnend paar waant in het bezit te zijn van "een graal van zaligheid". Minachtend laat hij zich uit over huisbakken jongens die te dikhuidig zijn om de liefde te begrijpen. Overal houdt hij in zijn werk de eer hoog. Zijn kieschheidsgevoel is reeds vrij ontwikkeld: bij verhalen als dat van PASIPHA
Welnu, ik zou u niet aanraden om de Go ahead in het strijdperk met de Albatros te laten treden." De beide clubgenooten hadden eenvoudig de schouders minachtend opgetrokken. Maar dat was het juist, wat de ingenieur verwachtte. Hij gaf een teeken. De voortstuwingsschroeven stonden oogenblikkelijk stil.
En hij wist niet wat hij zou doen, wat hij zou zeggen; hij zag alleen Otto voor zich... Hoe heeft ze het kunnen doen? Hoe heeft ze het kunnen doen? dacht hij slechts. Is het zoo beter? vroeg Betsy zacht. Eline lachte schamper en minachtend. Beter... neen... maar het is toch wel koel... dat water... Wil je iets drinken? Dank je... Zij snikte niet meer, maar steeds bleven de tranen vloeien.
De adepten van dien tijd waren onder geen verplichting het geheim van haar bestaan angstvallig bewaard te houden; en onder hen bestond het vermogen, thans zoo zelden uitgeoefend dat het bestaan zelf er van minachtend ontkend wordt door de alledaagsche massa het vermogen om die kracht welke wij zwaartekracht noemen, te wijzigen."
"Is zulk een dugong dan gevaarlijk?" vroeg ik, niettegenstaande het minachtend schouderophalen van Ned. "Ja, soms," antwoordde de kapitein. "Dit dier laat zijn aanvallers niet los, het werpt hun boot om. Maar met Ned Land is dat gevaar niet te vreezen. Zijn oog is juist, zijn arm zeker.
"Baden... 't zou niet kwaad wezen, vooral niet als je tegen wat vuils aanloopt," antwoordde Tasio droogjes, schoon ietwat minachtend en keek daarbij zijn toespreker in 't gelaat, "maar ik hoop op iets beters." "Wat dan?" "Wat bliksemstralen, om menschen te treffen en huizen te verbranden!" gaf de wijsgeer ernstig terug. "U moest maar ineens de zondvloed vragen!" "We verdienen 'm allen.
Hijgend duwde ik haar het tweede kleinood in de hand en zag haar aan, of het zoo nou niet goed was. En toen zei ze: »Had dat vod maar gehouden." En ze zette het minachtend neer. Dat was bijna zoo erg als het schandpapier op mijn rug. Ik voelde een diepe krenking en verloor alle veerkracht uit mijn heele lijfje. Beschaamd slenterde ik naar de feestzaal.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek