United States or Azerbaijan ? Vote for the TOP Country of the Week !
Hij wist, dat hij zwak was, dat het houden van zijne belofte hem veel zou kosten. Hij had nooit geweten, dat hij kwaad deed; hij had nooit gedacht, dat hij zijn mama, Mathilde, Théodore, en de kinderen benadeelde door plezier te hebben en fijne soupers met zijn clubgenooten te bestellen, en dit alles warde nu in zijn hersens dooreen als een amalgama van onaangename zaken, waarin hij geen gat zag.
Maar, mijn God, wat wil je dan! riep Frank. Je kent al mijne kennissen, en door mijne kennissen moet ik je toch aan iets helpen. Ik wil niet geholpen worden door iemand, wie ook, van onze clubgenooten, ook niet door iemand van de personen bij wie je mij gepresenteerd hebt. Dat maakt het geval moeilijk! sprak Frank, schamper lachend, terwijl eene groote woede in hem begon op te borrelen.
Ook de andere clubgenooten moesten in het bergland over menig bezwaar heenstappen in den letterlijken en den figuurlijken zin van het woord, zoodat wij alleen aan onze lezers, zoo zij geoefende bergbestijgers zijn, wier longen en wier beurs zich in uitstekenden staat bevinden, kunnen aanraden over Parijs en Lyon naar Grenoble te sporen en dan van La Bérarde uit de reuzen uit de bergwereld onder handen te nemen.
Pas was ik binnen het hek gekomen, of ik zag één van onze clubgenooten, Rahime Bakhsh, met bloed, stroomend over zijn gezicht, en nog een anderen knaap, die gewond was. "Weet u niet," schreeuwde er iemand, "dat onze jongens zijn aangevallen met moorddadige oogmerken, en dat er misschien gedood zijn?" "Waar zijn ze?" vroeg ik haastig. "Ze zijn denkelijk nu in het hospitaal."
Welnu, ik zou u niet aanraden om de Go ahead in het strijdperk met de Albatros te laten treden." De beide clubgenooten hadden eenvoudig de schouders minachtend opgetrokken. Maar dat was het juist, wat de ingenieur verwachtte. Hij gaf een teeken. De voortstuwingsschroeven stonden oogenblikkelijk stil.
Noch de beide clubgenooten, noch de neger Frycollin waren voor den dag gekomen. Toen werd men ongerust.... Toen werd men zenuwachtig.... En eene dicht opeengepakte menigte vatte post in de nabijheid van de Post-and-Telegraph-Offices, om het eerst bij de hand te zijn, wanneer er tijdingen mochten aankomen. Maar, niets, niets!
Hij scheen door de groote verwijdering zeer verkleind, alsof men hem door het kleine einde van een verrekijker zoude bekeken hebben. Daarboven evenwel zaten de beide clubgenooten hunne zegepraal te genieten. Toch was dat heerlijke gevoel niet geheel onvermengd.
Woord Van De Dag