Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 mei 2025
Tante Olympe sprak alle dagen daarvan. Ook had Romaan besloten dat hij verhuizen zou. De woonste was hier anders zoo onuitstaanbaar niet. Mariëtte zong niet meer, maar nu was Madeleen den ganschen dag door aan het zingen. Goedele vroeg: Mariëtte? Ze is vertrokken daags na Paschen, niemand weet waarheen. Haar vader is hier gebleven en alle veertien dagen krijgt hij geld.
Tante Olympe met haar gestadig geklaag maakte haar zenuwachtig, en Madeleen ook, die daar met gebogen hoofd aldoor te kijken zat in de toekomst. Ze was weggeloopen. Ameye walgde haar. En de dagen waren verstreken alzoo. Ze wilde niet meer terug bij haar broer, ginder waar ze geleden had een onverklaarbare pijne, nievers nog geleden. Ze was bang.
Madeleen zat in de keuken en Romaan stond bij 't venster een dagblad te overkijken. Ze blikten alle twee te gelijk op en hun gezichte ontvouwde zich tot een vriendelijken groet: Kijk! wie daar toch endelijk is! Dat is wel zusje.... Ze kwamen af naar Goedele en kusten haar warm, en ze bloosde al lachend.
't Is bleek en mager geworden. G'en zult het niet meer herkennen, juffrouw Goedele. 't Zal wel zijne handjes uitsteken naar u, maar zulke tengere handjes, met vingerkens van teer hout precies. Madeleen en Romaan en mijnheer Johannes zijn er nu bij. Mijnheer Johannes komt schier alle dagen kijken, en Wiezeken ziet hem geerne. En komt de dokter er ook bij? Dagelijks.
Ze had het gevoel dat men haar verliet. Ze had de verschooning van haar handelen gevonden in Romaan's onregelmatigen toestand. Nu liet Romaan haar in den steek. Ze was kwaad. Ze was nijdig vooral op Madeleen. In de grondige demoralisatie, waarin ze zich had laten meeslepen, meende ze dat Madeleen nu ophield te blijven wat Goedele nog was, om iets te wezen dat Goedele niet meer vermocht te worden.
Ze wilde hier echter niets van hooren, en werd buitengewoon ieverig. Denk niet meer aan hem, zei Albien, die er gestadig aan dacht. Ja, zei Ursule. En ze dacht aan hem. Ze deed hem beloeren. Ze stuurde ook altemets Goedele, en vernam aldus dat Romaan in waarheid ongehuwd bleef en gemeenzaam leefde met Madeleen en tante Olympe. Hij had ook altijd gesproken van vrije liefde en nieuwe zeden.
Ze vroeg zich af: Schiet Romaan nu niet wakker en hoort hij niet 't geloei van den eendelijken wind? Ze kon geen angstigheid leggen in haar borste. Ze vroeg zich af: Loopt Madeleen nu niet dolend rond, in waanzin zoekend naar ... naar.... Maar ze stiet seffens aan tegen de struischte van 't eenbarelijk geluid: Een wonderbaar geneuchte....
En daarom zou hij trouwen met een rijke juffrouw. Hij was ook rijk. Het idee dat hij nu toch met die ellendige loete trouwen zou, deed haar het oogenblik daarna terug raaskallen. En ze bekeek de zoldering met wijd-open oogen. Geen geld.... Ze meende endelijk een oplossing gevonden te hebben, en ze genas. Ze schreef aan Madeleen dat ze komen moest. Madeleen en kwam niet. Ze schreef opnieuw.
Goedele heur herte deed ineens sterkelijk zeer en een pijnlijke aandoening stropte vaste in haar kele. Ze wou zeggen: 't Slaapt.... Romaan hoorde den klank wegfluisteren op hare lippen en lachte: Hee! slapen.... Madeleen bad dat hij nu zou in de keuken gaan en een ei zuipen, en Goedele deed mee om hem daartoe te bewegen.
Hij zag Madeleen weer uitbersten in een wee zonder ende en kreeg meteen 't idee dat hij ze troosten moest. Toe-de, mijn kind ... ge moet op iets anders peinzen.... Ze waren allemaal bang van hem. Hij zei: 't Is hier plezant, zoo te rijden.... Hij klopte op Madeleens schouder en bukte zich om te blikken in haar betraand gezichte.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek