Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 oktober 2025
"Van harte hoop ik dat u en zusje Louise wél zult zijn. Louise zou zich hier niet op haar plaats gevoelen, althans niet als ze in ons gezelschap was. Ik heb voor u allen reeds een souvenir in mijn koffer.
"Ben je al eens eerder hier gelogeerd geweest?" vroeg Emma, met een goedhartige poging om Elsje aan het praten te krijgen. "Neen." "En houdt je veel van het buitenleven?" "Ja." "Cécile heeft zeker ook al eens bij jou gelogeerd?" "Neen." "Het lijkt wel het spelletje van ja en neen," zei Louise zacht tot Cato. "O, het is zoo'n vervelend kind," fluisterde Cécile terug.
En ook als Mevrouw niet in de schoolkamer was, dan hielden wij de boeken op den schoot, en keken daarin, in plaats van op ons werk. Caroline. En werd dat nooit gemerkt? Louise. O! eens: dat was een grap.
Thom heeft nooit gezien dat Louise zulke mooie oogen had.... Nú schijnt het echter alsof ze wat veel heeft gewerkt of geschreid. "Ja Louise, dat is vrij brutaal om zoo maar binnen te komen en de deur op 't slot te doen." "Zeker, wat moet dat beduiden Thomas?" "Ik wou je alleen spreken." "Maar dan kan die deur toch wel open blijven?" "Nee Louise, nee! Ik wil zeker zijn dat niemand ons overvalt.
Als zij ten minste uiterlijk maar heel kalm had kunnen zijn, dan zou het nog niet zoo erg zijn geweest, maar het kostte haar groote moeite, zich bedaard voor te doen, vooral als zij telkens de spottende oogen van Cécile en Louise op zich zag gevestigd, wanneer Frits haar een beleefdheid bewees of met haar praatte.
Ik geloof, dat hij ook al een losse jongen in zijn tijd is geweest: en dat breekt hem nu op; want, zooals onze schrijfmeester op school placht te zeggen: niemand krijgt meer dan hij verdient. Caroline. Foei, Louise!
En voordat Elsje weg kon loopen, had zij de deur gesloten en den sleutel van buiten in het slot omgedraaid. Elsje hoorde Louise nog zeggen: "Och Cilly, dat vind ik nu al te erg! Laat er haar toch weer uit! Wat zal zij beginnen, als hij straks thuis komt?" En Cécile's antwoord: "Wel neen, ze zit daar best!" Daarop verwijderden de beide meisjes zich. Wat moest de arme Elsje nu doen?
"Nu, wij weten dan ten minste al vast, wat we te leeren hebben," zei Louise. "Voor die rol van Grietje moet dan nog iemand gevonden worden. Zeg Cilly, je hebt zeker weer een snoeperig toiletje?" "Ik weet nog niet precies wat ik aan zal doen," zei Cécile. "Misschien geeft mama me weer iets nieuws." "Toe Cato, sta nu op, we moeten heusch weg," zei Emma. "Je gaat immers zoo ver met me mee?"
Elsje deed eerst haar best mee te praten, maar toen het gesprek langzamerhand uitsluitend over de bals liep, die Cécile en Louise den vorigen winter hadden bijgewoond en toen de laatste Cilly voortdurend plagend madame la baronne noemde en allerlei geheimzinnige toespelingen maakte op iemand, die ook wel dolgraag naast Cilly zou hebben willen loopen, begon het Elsje te vervelen en liep zij zwijgend voort, zooveel mogelijk de plechtige schoonheid van het bosch genietend.
't Is waar: Juffrouw Siloin zal u dat niet verteld hebben. Clara. Louise! Ik geloof, dat gij al rare dingen op school geleerd hebt. Maar ik heb altijd gehoord, dat de Heer O. een man was van onbesproken gedrag. Louise. En hij heeft geld ook. Caroline. Is hij het niet, die dat lieve wagentje met die kaneelkleurige paardjes rijdt? Louise. Juist!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek