Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 juni 2025
Paul en Etienne namelijk hadden onder kastanjeboomen een mossige plek gevonden, van waar men een klein panorama zag; eenig weiland, doorsneden met de rechte strepen der slooten, die flikkerden onder den tintelenden hemel, en hier en daar een koe. Een molentje in de verte en daarachter een zoom van populieren, regelmatig en slank. Lili en Georges naderden en zij vonden de anderen in verrukking.
Welke gebreken Lewin ook mochten aankleven, van geveinsdheid was bij hem geen spoor, en derhalve betoonden de kinderen hem ook dadelijk dezelfde vriendschap, die zij in het gelaat hunner moeder bespeurden. Op zijn uitnoodiging sprongen de oudsten uit het rijtuig en liepen met hem zoo vertrouwelijk voort als met hun moeder. Ook Lili wilde bij hem zijn en de moeder reikte ze hem toe.
Willen we een beter plekje gaan zoeken, Lili? sprak Georges. Ja, doe dat, dat is een idée, meende Paul. En fluit dan, als je wat gevonden hebt! sprak Etienne. Georges beloofde te zullen fluiten. Zij stonden op, waarna Lili steunende op zijne schouders, het duin afkwam, terwijl het zand onder hun voeten weggleed....
Zij kwam op haar kousen aan, terwijl het licht van den blaker op haar verschrompeld gelaat onder de witte muts een gelen gloed wierp. Maar Dien! Je laat me schrikken! Je lijkt wel een schim! riep Marie. Cht! Stil! Iedereen is al naar bed, maar ik dacht, dat je toch nog wel niet zou slapen... Ik kom eens even babbelen.... mag ik? Zeker Dien! Je mag, hoor! sprak Lili opgewekt.
We waren zoo gaarne als weldoende feeën weggezweefd! klaagde Marie. En Lili lachte en weende bijna en omhelsde haar man en hare zusters zooveel zij maar kon. Jullie zijn twee schatten, twee schatten! Slechts langzamerhand bedaarden zij, nadat Georges prozaïsch had opgemerkt, dat hij honger kreeg. Goed, dan gaan jullie eten en dan vliegen wij weg. niet waar Marie? sprak Emilie.
Vraag dan Vere! eindigde zij op vinnigen toon. Dan heb je het drietal compleet. Marie haalde haar schouders op. Wordt nu niet boos op mij, Lili, omdat mama De Woude niet wil vragen. Ik kan het toch niet helpen! antwoordde zij zacht. Ach neen! Maar het is altijd zoo, als ik.... als ik eens een idée heb. Het is nooit goed. Ik bemoei me er ook niet meer meê. De heele partij kan me niets schelen.
In den salon hinder je Georges en Lili, die met elkaâr liggen te vrijen. Ik wou nu zoo graag eens vrede met je maken. We zijn toch niet op voet van oorlog, meen ik. Neen, maar ik kan niets zeggen of je vat het verkeerd op. En je bent toch niet zoo koel tegen me, alleen, omdat ik op het oogenblik niets uitvoer? Zeg me dus ronduit; waarom ben je zoo koel tegen me?
De Moulangers, familie van tante Elize, en de Des Luynes hadden hen allen zoo een lief, jong paartje gevonden en ze deden hun nu nog veel beleefdheid. En het was heel aardig van Georges en Lili, dat ze haar, Eline, dadelijk waren gaan opzoeken: ze apprecieerde dat zeer.
Door het bladerenweefsel der heesters schemerde de villa heen en tusschen de zuilen der voorgalerij, in het licht, dat van binnen viel zaten eenige vroolijke menschen en schenen te schertsen. Want Paul en Freddy hadden nog meer gasten: Georges en Lili met hun twee kleintjes en Etienne, bruisend jong als altijd. Otto en Marie wandelden langzaam naar huis toe.
De toestand werd gewikt en gewogen en men kwam tot het besluit, dat als Georges nu op Buitenlandsche Zaken werkzaam, zoo zuinig was, als hij voorgaf te zijn en Lili verstandiger werd wat zij nog lang niet was, meende mevrouw Verstraeten het huwelijk gewaagd zou kunnen worden met een kleine bijdrage van de zijde der Verstraetens. De dag werd bepaald op 30 Mei.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek