Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 november 2025
"..... En moeder kreeg van vader een pillendoos," vertelde Liesje, "waarop geschreven stond: 'de beste medicijn', en waarin reisgeld lag, om naar Italië te gaan. Gij weet immers, Nelly, de dokter heeft altijd tegen mama gezegd, dat zij den winter hier niet moest doorbrengen, maar zij was er altijd tegen; nu echter heeft zij half en half toegegeven " "Zij gaat toch niet alleen?" vroeg Nelly.
Gelukkig, dat wij hem nu niet zoo in armoede ontvangen zullen. Misschien hebben we wel genoeg om zoolang hier te blijven, totdat ik beter ben en dan zal vader voor ons werken en wordt alles weer anders. O, kind, ik ben zoo dankbaar. Die, lieve, beste aardmannetjes. Ik wou, dat ik ze ook eens kon bedanken." "Ja," zei Liesje, "die lieve aardmannetjes!"
Ik volg u," wendde zij zich tot Liesje, die nog talmend bij de deur stond te wachten en toen met de oude vrouw naar binnen ging. Vader, moeder en oom de predikant waren reeds gezeten; de laatste deed het tafelgebed en daarna verscheen Doortje met een gebraden gans, die de gastheer begon voor te snijden.
Neen, neen, je moet niet te veel aan de bladeren trekken, dan gaan de kransen dadelijk stuk. Ja, loop maar flink rechtop dan zie je er dubbel deftig uit." En Liesje liep met een gewichtig gezicht en kleine, voorzichtige pasjes naar grootmama toe, die onder een breeden beuk op een mosheuveltje zat uit te rusten van de lange wandeling, die het gezelschap samen had gemaakt.
In zijn bijzijn en dat van grootmama behandelde Cécile Elsje altijd beleefd en goed, al hield zij haar op een afstand. Een groote troost was voor Elsje het gezelschap van Liesje, hoewel het kleine meisje haar telkens in verlegenheid bracht door herhaaldelijk te vragen of zij het roode kapje nu niet eens op wilde zetten.
"Zij is verstandiger dan gij," antwoordde de oude dame, "nog ééns staat gij aan den kruisweg, want zij is bereid terug te treden " "Omdat gij het haar aannemelijk gemaakt hebt?" vroeg hij morrend. "Neen, Army," kwam zijne moeder er tusschen, "Liesje hoorde toevallig, dat grootmama "
Nu kwam ook de heer des huizes, en hielp zijne vrouw in den wagen. Liesje en tante volgden. De eerste zag er in het luchtige, witte kleed met blauwe linten lieftalliger uit dan ooit; tante droeg een zwart zijden japon en hield, nevens gezangboek en zakdoek, frissche bloemen in de hand; ook Lise had een paar rozeknopjes in de hand. Doortje deed het portier dicht.
"Almachtige God!" riep Lisette, en stond met één sprong naast Francis; zij greep haar bij den schouder en vroeg met eene stem, die mij door merg en been ging zoo veel zielsangst lag er in "waar hebt gij dat hart van daan, Francis?" Liesje hing in gespannen verwachting, bijna ademloos, aan de lippen der verhaalster.
Wat zoude onze dominé zeggen, als hij u nu hoorde!" "Ik wil mij niet wreken," sprak de oude vrouw zacht, "want op alle wraak volgt berouw! Maar geloof mij, toen ik haar daar zoo voor mij zag staan, die vrouw, die mede aan het ongeluk schuld heeft, toen was het mij, alsof iemand mij kokende olie in het hart goot " Zij hield op, want Liesje trad binnen.
Daar zullen de Kerstgeschenken ook wel niet rijkelijk zijn uitgevallen." Liesje zat reeds sedert een kwartier naast Nelly bij den haard te praten; tegen haar over zat Army op zijn gemak in een grooten stoel; hij was in diep gepeins verzonken, en luisterde slechts nu en dan, wanneer een der beide meisjes hem met een hartelijken lach uit zijne mijmering wekte.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek