Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 november 2025
Affaytadies wangen kleurden langsaam tot een scheemrend rood. »Luister, Jonkvrouwe! en blijf rustig," sprak hy met een kouden lach: »Zoudt ge huivren om een landschap dat ik in mijn droomen zag?" Zwijgend zag ze voor zich neder. Fluistrend boog hy tot haar heen: »'k Zag een jeugdig tweetal zitten op dien graauw bemoschten steen.
De spottende lach verdween niet van Lenin's gezicht, Trotzky keek ernstig en een weinig geërgerd; Boecharin's gelaat droeg die wonderlijke uitdrukking van »jenseits von gut und böse«, die mij trof van het eerste oogenblik af aan, dat ik hem zag. Toen, onverwachts, verscheen op het podium rechts boven hen een allerliefst kind: het zoontje van Eugen Varga, dat zijn vader zocht.
"Ik heb een besluit genomen, dat over heel mijn verder leven zal beslissen. Ik heb de universiteit verlaten om mij aan het landleven te gaan wijden, daar ik voel daarvoor te zijn geboren. In 's hemels naam, lieve tante, lach mij niet uit!
"Vader", antwoordde hij, "ik lach, als ik U daar bedroefd in Uw hart zie zitten, om zulk een nietige oorzaak. Ik zal den brief van den Aethiopiër, zonder het zegel te verbreken, lezen". Toen Setne dit hoorde, stond hij onmiddellijk op. "Welk bewijs kunt gij mij voor Uw bewering geven, mijn zoon".
"Zoo dacht ik er ook over," hernam de Napolitaan. "Er kunnen evenwel ongelukken gebeuren!.... Veronderstel eens, dat er morgen den Franschman een overkomt, dan zou het een ramp voor de wetenschap zijn!" "Een ware ramp!" herhaalde James Hilton. Hij lachte evenwel daarbij met een boosaardigen lach.
"Och, Juffrouw, die gemeene negers kunnen dat niet zeggen, zij weten van geen tijd," zeide Jane nu weder. "Zij weten niet wat een jaar is, of hoe oud zij zijn." "Hebt gij nooit iets van God gehoord, Topsy?" Het kind keek verbijsterd, maar grijnsde volgens gewoonte. "Weet gij niet wie uw maker is?" "Niemand, zooveel ik weet," antwoordde het meisje met een lach.
Want die lach hij droomde het niet was Mary's lach! Eer zou een kapelmeester zich vergist hebben in den klank van de trombone en van de dwarsfluit, eer zou de tortel het krassen van de schorre kraai gehouden hebben voor de roepstem van zijn gaaiken, dan dat Justus dien lach verward had met den lach van éénig ander schepsel op aarde. Zóó immers kon slechts Mary lachen.
"Daarop verliet hij haar met een lach en begaf zich ter ruste in den vleugel van het oude gebouw, waarin zij woonden. Zijn vrienden volgden zijn voorbeeld. Eenige oogenblikken daarna was zij zeker wel de eenige in het kasteel, die niet sliep. "Toen kwam het plan weer bij haar op om te vluchten.
"Dat zal onnoodig zijn," zeide Arkel, het onrustig gevoel, dat zich van hem, in weerwil zijner hardvochtigheid, meester begon te maken, achter een bitteren lach verbergende: "zoo uw meisjesarm sterk genoeg is om door eiken deuren en ijzeren tralies heen te breken, is het u vergund van hier te gaan. Tot dien tijd zult gij moeten leeren, u aan uw kerker te gewennen."
De jongen schijnt, zooals de meeste jongens van zijn leeftijd zouden doen, zich te vermaken met de woordenwisseling tusschen zijn vader en zijn zuster, want zijn blond Germaansch gezicht heeft moeite om een lach te weerhouden. Als hij durfde, zou hij het uitschateren van pret. "Zoo, Oliver," roept de koopman uit, hem te gemoet komende met uitgestoken handen, "terug van Brussel!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek