Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 24 juli 2025


Het was der aarde moederlijk ontmoeten d at mij beving met nameloos ontzag, 'k zag haar onsterf'lijk aangezicht mij groeten, zij sloeg mij spraakloos met haar schoonen lach. 'k Verstond een fluisterklank van haar gepeinzen, als 't kind het eerste woord uit moeders mond, terwijl zij 't weidsche licht-geluk liet deinzen hel-stralend booven purpren horizont.

Ofschoon er zich over Kartenglimps gelaat een vreemde men zou schier zeggen een satanische lach verspreidt, zoo schijnt hem toch schier tegelijk een onaangename herinnering te treffen, want boven zijn koolzwarte wenkbrauwen vertoonen zich breede rimpels.

Jochem mot ook lachen alhoewel ie niks vremds oan dat kalf ziet.... "Zoo'n dom.... gezicht!" hakkelt dominee, terwijl hij met geweld zijn lachen zoekt te bedwingen. "Kiek, nou blêrt ie, domenei," roept Jochem, terwijl hij op het kalf wijst, en heft daarbij een zoo langgerekten hikkerigen lach aan, dat dominee het eensklaps weer uitproest en, alles in de kamer aan 't schudden raakt.

»Ja, lach maar," sprak Ole Kamp. »Gij zult het wel zien en ondervinden." »Inderdaad, ik verlang niet beter," antwoordde Joël, terwijl hij de hand zijns vriends greep en die innig drukte. »Is dit dus afgesproken, Hulda?" vroeg vrouw Hansen ernstig. »Ja, moeder," bracht het jonge meisje met zachte stem doch zonder schroom uit.

»Geloof dan maar wat je wiltzei het meisje met een onechten lach. »Voor niets goeds danOliver zag, dat hij eenige macht bezat over Nancy's betere gevoelens en dacht er een oogenblik aan, haar medelijden in te roepen met zijn hulpeloozen toestand.

Bij de torendeur keerde zij zich nog eens om, en Army hoorde haar vroolijk lachen. Welk een verschil met den straks gehoorden toornigen lach, die hem nog in de ooren klonk! Zij was een raadselachtig wezen; wanneer zou hij het recht hebben haar te doorgronden? Bij den maaltijd verscheen de jonge dame in een schitterend toilet.

Doch vruchteloos, want, snel als de gedachte hadden de zweepdragers hem gegrepen, en de koning, die zich ijlings naar zijne vertrekken begaf, vernam zijn kermend smeeken om genade en vergiffenis niet meer. Boges wreef zich weder de dikke handen, terwijl hij den vorst volgde, en lachte met zijn gewonen duivelschen lach.

Allen schoten in den lach, met uitzondering van den Spartaan, die den smulpaap een blik vol toorn en verachting toewierp. »Weest allen gegroet!" riep plotseling eene ons nog onbekende zware stem door het open venster. »Wees gegroet!" antwoordde het geheele gezelschap als uit éen mond, vragende en gissende, wie toch deze late gast mocht zijn.

"Ik kijk of ik hem ook herkennen kan, meneer," stamelde hij, zich half 't hoofd ontblootend, dat wil zeggen de salakot meer naar beneden halend. "Heb je niet gehoord dat het een zekeren Lucas is? Slaap je?" Allen schoten in een lach. De boer bracht verlegen eenige woorden uit, en ging met gebogen hoofd langzaam heen. "Hei, waar ga je naar toe?" riep de oude man hem toe.

De beenhouwers vielen opnieuw in een schaterende lach uit; zij verstonden dat hun Deken wilde te kennen geven dat de Gentenaren schapen waren. "En ik weet niet," ging Breydel voort, "waarom Mijnheer Gwyde om hun komst wenst; er is niet teveel nooddruft in het leger om nog meer eters tot de maaltijd te roepen. Denkt de Veldheer dat wij het spel zullen verliezen?

Woord Van De Dag

1195

Anderen Op Zoek