Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 juni 2025
Sicurano, die hem zag lachen, vermoedde, dat de koopman door een of ander gebaar hem had herkend, maar toch hield hij zich goed en zeide: Gij lacht misschien, omdat gij mij als krijgsman ziet vragen naar zulke vrouwenzaken. Ambrogiuolo zeide: Neen, daar lach ik niet om, maar ik lach om de manier, waarop ik ze verkreeg.
Laat mij zonder taal of teeken Schoonheid, nimmer van U zijn; Laat mijn lied ten einde klinken, Kan 't in vreugde, als 't moet in pijn; Laat de beker nimmer breken, Andren menschen lang doen drinken Teugen van mijn levenswijn. Mijn lief is blij, zij lacht en zingt En schittert in de zonneschijn; Als zij zóó héél mijn leven zingt Kan nooit mijn leven lijden zijn.
Zie, mevrouw, toen lacht de jongen zoo hard hij kan en zegt: "Ik wou u maar bericht brengen: de horlogemaker wordt opgehangen; den raadsheer Herse hebben de Fransozen gekregen, die ligt in boeien, en een heel bataljon is uitgezonden, om u te zoeken."
Dit ziet men dagelijks gebeuren en men lacht er om, maar juist deze belachelijkheid lijmt en koppelt in 't leven het prettige verkeer te zamen. Door haar komen huwelijken tot stand. Verder, wat over de vriendschap gezegd is, dat geldt nog veel meer van het huwelijk, dat immers niets anders is dan een onscheidbare levensgemeenschap.
Neen, het lacht en zie, nu speelt het met een blatend schaap. Eva in een paars katoenen kleed, komt daar de voordeur van het huis aan den wal uit; en ze ziet naar het smalle perk met rozen; en zij plukt een bloem; en roept het kind, en liefkoost en kust hem; en versiert dan het schaapje met de bloem die ze plukte.
Toen ik weer bij kennis kwam, was het eerste wat ik merkte, dat ik in een andere kamer was dan de mijne. Ik wilde weten waarom, maar een oude vrouw, die mij oppaste, zei, dat de dokter streng verboden had, dat ik zou spreken. Wanneer men gezond is, dan lacht men gewoonlijk om die dokters, maar is men ziek, dan volgt men gewillig hunne bevelen.
Ik wil het niet van uw lippen hooren noch van iemands lippen!" want Guy heeft zijn glimlach toch niet geheel kunnen verbergen en zij gaat nu voor hem staan met een hooghartige uitdrukking op haar gelaat, zeggende: "Vergeet niet, dat ik de dochter van den Viceroy ben." "Boete!" lacht Chester. "O ja o o ik vergat het! Ja, mijn heer!" zegt zij, een buiging voor hem makend.
Als zij voor de poppenfamilie kookt of bakt en de barones laat proeven, vindt deze ook nooit iets lekker. Tieka zegt dan altijd maar weer vroolijk met haar heldere stem: "Een volgend keertje beter opgepast!" Zij heeft gelukkig een onbezorgde natuur en lacht en zingt van den ochtend tot den avond.
„Is dat een pique sous l’eau, mevrouw?” „Onder of boven water, meneer Schröder, zoo je ’t nemen wilt,” lacht mevrouw Groote en vervolgt: „Nu, Walten, wat denk je daarvan?” „’k Ben u dankbaar... mevrouw en... ik... zal... God! daar komt ’t weer.
Daarna lacht zij even en zegt: "Als zij geweten hadden, wie ik was, zouden de Vlaamsche oproerlingen mij zeker een hoofd kleiner hebben gemaakt," daarbij een beweging makend langs haar albasten hals, "eer gij mijn barge terug hadt kunnen nemen." "Wie, voor den drommel, kan zij zijn?" vraagt Guy zichzelven, opnieuw naar het miniatuur-portret tastend.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek