Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 juni 2025
De groote zonne lacht daarop heure alderliefste lonken; die, vallende in den dreupeldrop, den dreupeldrop ontvonken: ik regenbogen, smal van bouw, nu hier nu daar, in 't gers , aanschouw. Het lijnwaad is, en 't gers, nu nat genoeg; de lanen leken; en wederom zijn spegelglad van aanschijn al de beken; de bleeker zit en droogt entwaar de peerlen uit zijn kroezelhaar.
DOM. MANDERS. Nu ja, wij zullen die zaak nog eens nader overwegen. Je plan lacht mij buitengewoon toe. Maar ga nu vast vooruit en maak alles in orde en steek licht aan, dat het er een beetje feestelijk uitziet, en dan zullen wij een stichtelijk uurtje samen doorbrengen, mijn waarde Engstrand, want nu ben je, geloof ik, wel in de ware stemming. ENGSTRAND. Ja, dat geloof ik ook.
En de kinderen keeren met hun bloemen tot grootvader terug; en, als ze hem hun schat toonen alsof hij dien zien kon en het kleinste meisje hem de anemonen onder den neus drukt, dan lacht hij tevreden en niest, om zijn verrukking aan 't kind te toonen. En terwijl grootvader de roode wangen van het lieve bloemplukstertje streelt, roept haar oudere zusje: "Nou draaien, grootvader! Toe!"
Terwijl hij dit zegt, lacht de Bobberd zóó, dat zijn breede, tabaksbruine mondhoeken zich bijna tot zijn ooren vertrekken. „En ben je er nou al rijk door? Neen, hé? Je bent even sjofel als ik; vroeger had ik regelier een gulden of acht aan fooien in de week en nou nog geen vijf.” „Nou, en ik had verleden week nog geen vier gulden; en ’k geloof waarachtig, dat ’k van deze week ze niet eens haal.”
Hij bespeurt ofschoon de eerste bij de tweede verre in schoonheid en lieftalligheid ten achter staat in beider trekken toch de afkomst van denzelfden, den Grooten den Eeuwigen Stamvader. Liefde schonk ze beiden het leven. De Droefheid ziet de gevolgen van 't booze, en snelt toe, en plaagt niet, maar troost. De Blijdschap ziet welvaart en genieting, zij huppelt er heen en lacht met ze mee."
Hij beval twee soldaten mij te grijpen en op de palen te leggen. Ik smeekte bij alle heiligen in den hemel mij te laten gaan; maar hij gaf niet toe. Als de generaal lacht, spaart hij narren noch wijzen." De arme grappenmaker keek zeer verdrietig bij de herinnering aan die straf.
Nu gaat ze weer naar huis; verder naar 't zuiden gaat ze niet. Nu heeft ze gedaan, wat ze doen moest, waarom zij van de bergen naar 't dal trok. Gravin Märta blijft op 't terras staan en lacht om haar onredelijke boosheid, maar weldra versterft de lach op haar lippen. Want, daar komen ze! Zij kan haar eigen oogen niet gelooven.
Gij lacht, oude zee-kapitein, die vijf en twintig of meerdere jaren op de Oost of West hebt gevaren, en nu "vol kou en ongemak" met uw voeten in 't vilt! uw tijd moet slijten met onze beuzelverhaaltjes te lezen.
O, hij is heelemaal niet bang voor den vreemden chawadja. Trouwens, de chawadja heeft koekjes en bonbons meegebracht. Een tafeltje bij het raam met het mooie uitzicht op Jeruzalem. En dan koffie, koekjes en bonbons. Waarom zou de kleine Daoud den chawadja vreezen? Hij heeft een stemmetje als muziek. En hij zegt woordjes als bloemen. Hij lacht met witte tandjes achter roode lipjes.
Misschien wil hij mij de eer bewijzen misschien is hij van plan te komen, om het grootste drinkgelag bij te wonen, dat ooit heeft plaats gehad in Vlaanderen, Brabant of Holland! Ik zal niet minder dan twintig vaten Rijnwijn moeten aansteken." "Twintig vaten voor zes drinkebroers?" lacht Chester. "Wel neen maar de gansche stad zal hier komen, de gansche stad zal ook dronken zijn!"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek