Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 11 juni 2025
Koenraad keek altijd naar Ned: de harpoenier liep vooruit, en terwijl hij door het bosch wandelde, verzamelde hij zonder zich te vergissen uitstekende vruchten om zijn voorraad volledig te maken. "Ontbreekt u niets?" vroeg Koenraad. "Hem!" kuchte de Amerikaan. "Wat beklaagt gij u?" "Al die planten en vruchten maken geen maal uit," antwoordde Ned. "Hiermede eindigt een maaltijd, dat is het dessert.
»Zeker, heer, het is een zijrivier van de Soengei Pejang, die weer een tak is van de Soengei Sibaoe." »Nu, daar wil ik heen; zoek een man, die mij daar heen kan brengen," vervolgde Kees, die moeite had zijn vreugde niet te laten blijken. De Dajak kuchte weer. Hij scheen iets te willen zeggen, doch wachtte af. »Wat is er, Senawa? Je hebt nog iets te vragen."
Murad Habulam nam een trotsche overmoedige houding aan, kuchte en begon, zich tot mij wendende: Uw naam is Kara Ben Nemsi? Zoo noemt men mij hier, antwoordde ik. Gij zijt de Heer en Gebieder van dezen Hadschi Halef Omar, die naast u staat? Niet zijn gebieder, maar zijn vriend. Dat komt op hetzelfde neer. Bekent gij, dat hij mij geslagen heeft? Ja. En ook Humun, mijn dienaar? Ja.
Ik ken noch hem noch de plaats, waarvan gij hebt gesproken. Kent gij dan ook geen plaats, met een soortgelijken naam? Ik keek hem scherp aan. Hij kuchte en slikte, sloeg de oogen neer en antwoordde: Neen, ik ken er zoo geen een. Zie, ik merk weer aan u dat gij liegt. Gij kunt u niet zoo goed houden, als noodig is om mij van de wijs te brengen.
Terwijl het stil bleef, keek de Jood onrustig de kamer rond, als om zich er van te verzekeren, dat er geen teekens waren van Sikes' heimelijken terugkeer. Klaarblijkelijk voldaan over de uitkomst van zijn onderzoek, kuchte hij twee- of driemaal en deed evenveel pogingen, een gesprek te beginnen, maar het meisje gaf hem niet meer aandacht dan of hij van steen was.
Maar een van de bedienden liet een liniaal vallen en in-eens schoot toen de kantoorstemming, 't bewustzijn van moeten werken, in hem op, en hij kuchte deftig en fronsde de wenkbrauwen om weer een patroonsgezicht te krijgen, en las dien brief nog eens van voren af aan en deponeerde hem toen bij de stukken, die hij zelf straks zou behandelen.
Bumble en zette den kraag van zijn jas op, »dat je ooren bijna afgesneden worden.« De Moeder keek van het keteltje naar den bode, die naar de deur toestapte en toen de bode kuchte, als voorteeken dat hij haar goedenavond ging wenschen, vroeg zij schuchter, of hij niet of hij niet »een kopje thee wilde drinken?« Mr.
Bij zijn verschijning hield het gemompel op, iedereen ging zitten en allengs was het stil geworden. De "Capitán" zoo betitelt men den burgemeester zette zich in den leuningstoel onder het konterfeitsel van Zijne Majesteit, kuchte vier of vijf maal, streek zich de beide handen over het hoofd en het gelaat, zette zijn ellebogen op de tafel, trok ze er weer af, hoestte nog eens en zoo vervolgens.
De predikant zag op, eerst naar den klokkeluider neen, hij zweeg; toen naar de kerkvoogden, toen naar de notabelen en naar de eigenaars der ijzermijnen; maar allen zwegen. Zij hielden de lippen vast gesloten en keken half verlegen neer op tafel. "Zij wachten maar tot één begint," dacht de predikant. Een der kerkvoogden kuchte. "Ik vind, dat we een besten leeraar hebben," zeide hij.
»Kom,« zei de heer Brownlow, »Oliver Twist is heel anders, dus je hoeft je niet kwaad op hem te maken.« »Best mogelijk!« zei mijnheer Grimwig. »Misschien is hij nog erger.« De heer Brownlow kuchte ongeduldig, wat Mr. Grimwig bijzonder vroolijk scheen te stemmen. »Misschien is hij nog erger, zeg ik,« herhaalde de heer Grimwig. »Waar komt hij vandaan? Wie is hij? Wat is hij? Hij heeft koorts gehad.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek