United States or Benin ? Vote for the TOP Country of the Week !
In den wind, die door het want suisde, klonken hem de stemmen van bovenaardsche wezens tegen, nu eens lispelend, jolig en blij, dan weer weemoedig, huilend, snerpend.
Het kostte Paul heel wat moeite om de namen: "Teunis Dissel," uit te brengen, maar toen hij ze genoemd had, en de woorden van den cipier hem in de ooren klonken: "De oude van te pronk en vijftien jaar zitten, die de schavotkoorts heeft, is dát je vader?" toen was het den jongen wel nogmaals alsof hem een mes door 't hart stak, maar toch, ja, hij smeekte er om, den vader al ware het slechts weinige minuten te mogen zien en spreken, misschien.... misschien dat hij hem dan óók nog eenmaal in den hemel zou wedervinden.
De Grootmeester, die het pand voor den strijd, Rebekka's handschoen, in de hand hield, wierp dien thans in het strijdperk, en sprak de noodlottige woorden uit: "Laissez aller!" De trompetten klonken en de ridders renden in volle vaart tegen elkander.
"Krates! met vier ton!" altijd door klonken hem die woorden in de ooren. Hij dacht er dag en nacht over na, hoe hij destijds zoo dom had kunnen zijn den jongen niet bij zich in huis te nemen, en stelde zich levendig voor, hoe alles zou gegaan zijn, als hij het wel had gedaan.
Juist, toen hij met vernieuwde woede op mij aanviel, klonken de hoefslagen van paarden en een oogenblik later kwam jij binnen. Ik denk, dat hij achter u om de deur uitgegaan is, wat bij deze duisternis gemakkelijk kon geschieden." "Je zijt mijne moedige Bertha!" zeide de ridder. "Jammer, dat de schurk ongestraft ontkomen is." "Niet ongestraft, Edele Heer!" zeide Fulco.
Ja, bij 't gedurig al lezend ontmoeten der namen van boulevards en straten, die ze aan Helmonds zij, in een rijtuig was langs- en doorgevlogen, of ook die ze betreden had met het oog op een wereld vol rijkdom en pracht, telkens klonken die namen haar nu als de welluidendste tonen in de ooren.
In den nacht had men in de eenzame grot duizenden schelpen gebracht, van velerlei vorm en kleur, en ze werden als edelgesteenten in der vrouwe handen. Tot haar door klonken van buiten de liederen der menschen. Soms hoorde zij in de verte de stem van den man, dien ze liefhad, en om wiens wille ze den diefstal had willen volvoeren.
Nooit heb ik je naam vergeten! Charmides, Charmides, weêr heb ik je gevonden, ik, Charis, de dochter van Menedemus uit Hypata!! En wij zijn gelukkig en wij zijn verloofd, o Charmides, o mijn Charmides: Charis en Charmides zijn verloofd! In den licht-trillenden morgen klonken onze namen te zamen op, terwijl de fluiten trillerden en de cymbels goud schetterend te zamen sloegen.
Mijne woorden klonken als een onbestemd geruisch in zijne ooren; zijne lippen bleven stijf op elkander gesloten. Eensklaps zag hij een balletje opium in mijne hand; zijn strak gelaat nam dadelijk eene vreemde uitdrukking aan; hij sperde zijne oogen wijd open, en sprong als een wild dier naar mij toe. "Geef hier, geef hier!" riep hij.
In dit oogenblik werd een sterk watergeklots vernomen, en bijna tegelijkertijd begon de giek te draaien, alsof zij in een soort maalstroom geraakt was. Vergissing was onmogelijk. »De bank!" riep Gilbert uit. »Ja, de bank!" herhaalde Mars opgetogen. »En eenmaal daarover!..." »Dan zijn wij op de ankerplaats!" »Goddank!" »Goddank!" Zoo klonken beider stemmen tegelijkertijd.
Woord Van De Dag