Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 juni 2025
Onze schreden klonken hol; groote steenblokken lagen in een evenwicht, waaruit eene lichte beweging ze verschoof, zoodat ze verbrokkelend in een kloof rolden, waar een grijze beek de heete bronwateren naar de diepte leidde.
In de haven ontvingen ons van de schepen, die overvol waren met publiek, luide bijvalsbetuigingen; hoeden en zakdoeken werden gewuifd, er klonken fanfares, en de Marseillaise werd gespeeld. Na de douaneformaliteiten, die te Rio al even lastig waren als overal elders, betraden wij de stad. De Braziliaan houdt van zijn hoofdstad met innige liefde, een voorkeur, die mogelijk een weinig blind is.
De kinderen hingen aan zijn lippen, alsof hij een mooi sprookje vertelde. Hij had juist een verhaal beëindigd; de stilte woog zwaar, ieder was met z'n eigen gedachten bezig. Plotseling schrikten zij op. Twee schoten klonken in den nacht, gevolgd door meerdere. Men luisterde scherp. De schoten kwamen van den kant der steppe.
Toen Van Barneveld door Thomas in het rijtuig werd geholpen, klonken de vroolijke walstonen uit het nieuwe doktershuis over het marktplein tot in de Hoenderveldsche straat; en nadat het portier was gesloten en de paarden in vluggen draf den wal opreden, wierp de grijsaard zich achterover in den hoek van het rijtuig, en sloot de oogen, en drukte de hand op het pijnlijk kloppende hart, terwijl hij bij zich zelven de woorden herhaalde: "Goeden nacht!
Kreten om een speech klonken op en ofschoon hij voor den ingang van het hôtel was gekomen, werd Glendon vriendelijk verhinderd te ontsnappen. Hij trachtte zelfs er uit te springen op de hoofden van de opgewondenen, maar zijn voeten raakten de straat niet. Op hoofden en schouders, omklemd en opgetild door iedere hand, die zijn lichaam kon bereiken, ging hij door de lucht terug naar zijn machine.
Ik wou nu, dat u maar wakker geworden waart, toen ik u kuste; wezenlijk, dat wou ik." "Heb je mij gezoend?" "Ja zeker." "Stellig, Tom?" "Ja, wezenlijk, tantetje, op mijn woord van eer." "Waarom heb je dat gedaan, Tom?" "Omdat ik het zoo lief van u vond, dat ge zoo bedroefd over mij waart; dat speet mij zoo." De woorden klonken als de waarheid.
O, gij lief, bruin kopje, dat zoo lang op deze plaats geslapen hebt, zult gij niet meer terugkomen, om er weer te slapen? O, gij grillige stem, wier liefdesgefluister me in verrukking bracht en wier booze tonen als muziek klonken, zal ik je niet meer hooren?
Een der gendarmes moest hem den arm nemen, om zijnen wankelenden stap te richten. Toen de dichtgeslotene menigte, door den veldwachter teruggedreven, zich opende om het treurige gevaarte te laten voorbijgaan, klonken den armen Verhelst wel wreede en bloedig kwetsende woorden in de ooren.
Als voor een hemelsche verschijning boog de jongeling zijn knie en raakte met de lippen de witte vingeren aan. Luide zegenkreten klonken den ridder tegen. De bejaarde priester trad naar voren en vol verwachting zweeg het volk. Hij vroeg de christin plechtig, wie haar van den wissen dood gered had, en wie de God was, die de zijnen zoo zichtbaar hielp.
Abraham zat op den katheder en peuterde aan 't slot; hij had zich in 't hoofd gezet, dat hij de lijst van de stinkers wilde zien. Maar plotseling klonken buiten luide triomfkreten. Morten, de achterblijver, gluurde door de deur en riep toen ontzet zijn vrienden toe: "Help, help! Ze hebben den rattenkoning gevangen." Abraham vloog van den katheder, en de anderen volgden hem. No. 1 kwam achteraan.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek