Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 mei 2025
Maar hier, in de woning van den ingenieur, was alles in stikdonkeren nacht gehuld. Old Firehand hoorde, dat het raam weer openging; maar er brandde geen licht meer. De klerk verwachtte zijn kameraad. Het duurde dan ook niet lang meer, of men hoorde het gekraak van voetstappen op den grond. "Faller!" fluisterde de klerk uit het raam naar beneden. "Ja," was het gefluisterde antwoord.
't Is larie van dien naaldenkoker, zij loopt weg, omdat zij er niet meer over hooren wil. Caroline. Maar wat verwacht zij dan beter, dan dien Mijnheer O.? Zij heeft immers geen fortuin hoegenaamd. Louise. O! dat weet je zoo niet. Haar vader kan haar niet missen. Zoo zij het huis uitgaat, moet hij zich dadelijk een klerk meer aanschaffen, zij doet bijna al het schrijfwerk. Speel je nog veel piano?
Hm, hm! we zullen haar nog eens laten plaatsen. Meneer Van Blaak, wil u die oproeping even overschrijven, met deze verandering "erfgenamen zijn of kunnen aanwijzen." De tweede klerk overtreft zichzelven in vlugheid, als hij schrijft, en de procureur vervolgt tot Krasser: "Heeft u onderzoek gedaan aan het stadhuis en bij de buurtsecretarissen?"
Een van het soort waartoe ook de "Sarrasijn" behoorde, "die voor mijn here speelde met eenen bere", van wien eene grafelijkheids-rekening der 14de eeuw gewag maakt . Boven zulk volkje voelde een eerzaam klerk en gezeten burger als MAERLANT zich ver verheven.
Welke rijkdom, en hoe zou zijne moeder verbaasd staan en gelukkig zijn bij dit wonderschoon nieuws! Hij kon het niet gelooven; hij droomde misschien? Neen, neen, het was waar. Klerk zou hij worden en vierhonderd franken winnen! Dan eerst voelde hij iets in zijne hand en opende ze. Daar blonken hem twee goudstukken van twintig franken in de oogen!
NORA. Beter althans dan u er mij van op de hoogte brengen kon. KROGSTAD. Ja, zoo'n slecht jurist als ik.... NORA. Wat wil u van mij? KROGSTAD. Alleen maar eens zien hoe u het maakte, mevrouw Helmer. Ik heb den heelen dag rondgeloopen al maar denkende aan u. Een geld-inner, een afgedankte klerk, een ... nou ja, enfin, zoo'n mensch als ik, heeft ook nog zoo iets wat ze een hart noemen, ziet u.
"Neem mij niet kwalijk, Sir! maar wie zich verbeeldt, dat ik, een arme klerk, die hier geheel alleen staat en die dat stuk dus zou moeten uitvoeren zonder helpers, een trein zou willen overrompelen, die moet wel stapelgek zijn." "Dat stem ik toe! Maar in de eerste plaats zijt gij geen klerk, en ten andere staat gij niet zoo alleen als gij ons wilt wijsmaken.
Een dorpsnotaris, die een vriend van mijnen meester was, bood mij de plaats van klerk aan, met het uitzicht om eens zijn opvolger te kunnen worden, aangezien hij geene bloedverwanten had, aan wie hij zijne bediening kon nalaten. Ik heb met blijdschap aanvaard, des te meer, daar ik op een eenzaam dorp beter mijne studiën kon voortzetten." "Alzoo, gij studeert nog?"
Andere wegen ook staan ons nog open, om ons een zelfstandig bestaan te verwerven, maar die zijn door ons niet begeerd, aangezien aan die betrekkingen geen nut voor onze landgenooten verbonden is. Wat voor nut b.v. zouden wij voor ons volk kunnen hebben als apothekersbediende, boekhoudster, telegrafiste, klerk op 't een of ander kantoor en verder in dien trant?
"En hoeveel salaris denkt gij daar te zullen krijgen?" "Ik verdiende te Kinsley acht dollars in de week, en denk wel dat Mr. Charoy mij dat ook zal betalen." "Zoo! Ik weet een betrekking voor u, die dubbel zooveel betaalt, dus zestien dollars per week, en vrij eten en drinken." "Wat? Is het tòch waar?" riep de klerk zichtbaar blij verrast. "Zestien dollars?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek