Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 juni 2025
't Is larie van dien naaldenkoker, zij loopt weg, omdat zij er niet meer over hooren wil. Caroline. Maar wat verwacht zij dan beter, dan dien Mijnheer O.? Zij heeft immers geen fortuin hoegenaamd. Louise. O! dat weet je zoo niet. Haar vader kan haar niet missen. Zoo zij het huis uitgaat, moet hij zich dadelijk een klerk meer aanschaffen, zij doet bijna al het schrijfwerk. Speel je nog veel piano?
Iemand, die een lief vermogen en veel verstand heeft, en er niet kwaad uitziet. Clara. Ik kan mijn vader zoo niet alleen laten. Caroline. Maar mij dunkt, uw vader zal wel in zijn schik zijn, als gij een goede partij deedt. Clara. Daar heb ik waarlijk mijn naaldenkoker boven laten liggen. Excuseert mij: ik kom zoo weer terug. Louise.
Eens kreeg Ida op haar verjaardag een mooie naaidoos present met alles, wat er zoo in behoort. De doos zag er keurig uit van binnen: schaar, vingerhoed, naaldenkoker, speldenkussentje, centimetermaat, klosjes garen en zij alles had er zijne eigen plaats, en toch bleef er nog ruimte genoeg over voor een handwerkje. Alles was er in voor 't grijpen.
Hier heerejemel! zóó had ik hem nog in mijn hand en ... de juffrouw pakt achtereenvolgens uit haar zak de volgende voorwerpen: een pepermuntdoosje, een flacon, een paar handschoenen, een naaldenkoker, een zakje met gedroogde pruimen en een zakdoek; eindelijk vindt ze den gulden en legt dien voor den beambte neder, terwijl ze, even omziende naar de woedend haar aankijkende menschen, zegt: Zie zoo, nou die volgt; ieder z'n beurt, da's niet te veel.
's Avonds bij 't naar bed gaan zag Ida het ongehoorzame ding pas terug op de tafel in de slaapkamer. "Wat nu, maar ééne naald meer in mijn' naaldenkoker en dan nog wel zoo'n dikke, die ik niet gebruiken kan!" Overal onder en tusschen gekeken. Het deksel van den koker weg, en natuurlijk de naalden aan de wandeling.
Zij zou dan ook het verlovingskraagje moeten afleggen, dat Ole Kamp haar bij zijn vertrek naar New-Found-Land geschonken had, zoo ook de cordon, waaraan die kleine zakjes van geborduurd leder bengelen, en waarin de kortgesteelde zilveren lepel, de stalen vork, het mes met elpenbeenen hecht, de bevallige naaldenkoker allemaal voorwerpen, die door de getrouwde vrouw bij het vervullen van hare huishoudelijke plichten voortdurend gebezigd worden geborgen zijn.
Ik heb bijna een turksche schaal voor u gekocht, waarde wederhelft! en ik had het voornemen u daarmede te verrassen, maar aangezien dezelve bij nader onderzoek te duur was, bepaalde ik mijn zin voor u, op een naaldenkoker van been, voorstellende met natuurlijkheid een perreplu en in deszelfs knop een potografie der Tentoonstelling in het verkleind. Dit laatste is de verrassing!
't Was, of de schaar riep: "Zoeken behoef je niet, hier lig ik en blijf ik." De naaldenkoker, hoe rond hij was, dacht aan geen wegrollen, en de naalden bleven rustig in haar donker kamertje. De klosjes stonden als soldaten in 't gelid, klaar om hun' draad te presenteeren.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek