United States or Sudan ? Vote for the TOP Country of the Week !
"En hoeveel salaris denkt gij daar te zullen krijgen?" "Ik verdiende te Kinsley acht dollars in de week, en denk wel dat Mr. Charoy mij dat ook zal betalen." "Zoo! Ik weet een betrekking voor u, die dubbel zooveel betaalt, dus zestien dollars per week, en vrij eten en drinken." "Wat? Is het tòch waar?" riep de klerk zichtbaar blij verrast. "Zestien dollars?
Charoy dacht een oogenblik na, en zond toen zijn neger uit, om de twee personen te halen, die hij voor die taak het geschiktst achtte. Toen zij kwamen, zag Old Firehand terstond, dat de keus van den ingenieur vrij gelukkig uitviel.
"Het is de vraag of hij de waarheid gezegd heeft, en of hij werkelijk maar een klerk was. Wat stond er in dien brief, dien hij u heeft laten lezen?" "Het was een aanbevelingsbrief aan den ingenieur Charoy te Sheridan." "Wat zegt gij? Is het toch waar?" riep de kerel uit. "En dien brief hebt gij hem teruggegeven?" "Natuurlijk. Wat had ik aan dat vod?" "Veel, heel veel!
Charoy, antwoordde deze in vloeiend Engelsch, waarbij hij zelfs den Franschen naam volkomen goed uitsprak. "Well, dat ben ik. Weest zoo goed, en komt binnen." Hij trad achteruit weer de kamer in, zoodat de anderen hem konden volgen. Het vertrek was klein en eenvoudig gemeubeld. De op de meubelen liggende schrijfbehoeften deden vermoeden, dat dit het kantoor van den ingenieur was.
"Sir!" vroeg de schurk nu met kwalijk verbeten woede; "met welk recht behandelt gij mij zoo?" "In de eerste plaats met het recht van den sterkste en van een eerlijk man; en in de tweede plaats heeft Mr. Charoy, die hier als vertegenwoordiger van de politie fungeert, in deze zaak zijn bevoegdheid aan mij opgedragen." "In welke zaak? Wat ik bij mij draag is mijn eigendom.
"Zijt gij dan overtuigd, dat ze u vervolgd hebben?" "O ja, dat weet ik zeker. Daarom heb ik alle boerderijen vermeden, opdat ze niet te weten zouden komen in welke richting ik gevlucht was." "En zijt gij verzekerd, dat gij in Sheridan goed ontvangen zult worden, en dat gij er dadelijk geplaatst zult worden." "O ja, want Mr. Norton en Mr. Charoy, de ingenieur te Sheridan, zijn boezemvrienden."
"Dus is nu het gevaarlijke uur gekomen!" zei Charoy. "Zijt gij toch óók niet een beetje bevreesd, sir?" "Bevreesd?" antwoordde de jager verwonderd. "Zou ik dan dit zaakje uit eigen beweging op mij genomen hebben, als ik bevreesd was?" "Of althans ongerust?" "Ik heb maar één ongerustheid, dat de kornel mij misschien ontsnappen zal."
Het grootste van die gebouwen stond op een hoogte, en droeg den reeds van verre af zichtbaren naam "Charles Charoy, Ingenieur." Daarheen reden de twee; zij stegen af aan de deur, waar een Indiaansch gezadeld en opgetoomd paard vastgebonden stond. "Oef!" zei Winnetou, toen hij dien viervoeter met het oog van een kenner bekeek. "Dat paard is een goed ruiter waard.
Ondertusschen waren de vier rafters uit Sheridan teruggekeerd. Zij hadden ook Hartley en den ingenieur Charoy meegebracht, die insgelijks naar Fort Wallace wilden, waar hun getuigenis van gewicht was. De baanwerkers gingen te voet naar Sheridan; als belooning mochten zij al de wapenen meenemen, die de tramps hadden moeten achterlaten.
Hij haalde den brief uit zijn zak, vouwde hem open, en gaf hem aan den Yankee. Deze las: "Waarde Charoy! "Brenger dezes, master Joseph Haller, is tot heden klerk bij mij geweest. Hij is van Duitsche afkomst, eerlijk, ijverig en trouw, maar heeft het ongeluk gehad, mis te willen schieten, en juist daardoor zijn tegenstander het licht uit te blazen.
Woord Van De Dag