Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 juni 2025
Ik draai mij om dreig hem met een klap; hij bergt zich zoo snel mogelijk in een naburig huis, waar de deur half open stond. Ik kan dan ook geen geloof schenken aan hun betuigingen van vriendschap.
Maar Dons, in zijn rijken-boerentrots gekrenkt, duwde zijn vrouw op zij en stak op zijn beurt driftig de uitgestrekte hand naar Smul toe. "Veur zeuveel of da ge wilt!" riep hij. "Euk veur 'n stik van twintig fran!" gilde Smul. "Gezeid!" riep Dons; "ge zij amoal getuigen." En met geweld sloeg hij zijn ruwe hand in die van Smul, die dadelijk met flinken zwaai den klap teruggaf.
Ik heb helaas vele kinderen waargenomen bij wie het langen tijd, soms onherstelbaar in de oogen weerspiegelde: "Maar .... maar Maatje .... en die klap dan?" Het was in hun hart gebrand. Dat leed moet, die "het kind" lief heeft helpen voorkomen. Onze negenjarige Robert is een zachte, makkelijk te leiden jongen. Ernstige moeilijkheden hebben we tot nu toe niet met hem gehad.
"Vader lief!" knikte Helle toestemmend en streelde liefkoozend met zijn kleine, witte handjes den arm van oom Frans. Doch iedere liefkoozing, die het kind aan hem gaf, was Peter Dam een klap in zijn gezicht, en daarbij was hij niet van plan den moed zoo gauw op te geven. "Je vergist je bepaald in de situatie," zeide hij tegen Kaja met een poging, om uit de hoogte te spreken.
We wisten dat hij driftig was, vreeselijk kon opstuiven, maar waren ook volkomen zeker van zijn goedhartigheid. En dan tel je een klap niet zoo zwaar. Maar 't gebeurde toch ook wel eens, dat we in wrevel en boosheid gingen slapen en 't maar eens zonder gebed waagden. Dan waren we den volgenden morgen blij verrast, dat er niets noodlottigs was gebeurd.
Alleenig vrouw de Greef, zie je, die ging over. Dat ging zoo z'n gangetje, alles goed en wel; je hoorde van niets. Tot nou in eens, gisteren veertien dagen, den laatsten Juni, komt de diaken Klap eens binnenloopen. "Zeg Vlok," zeit ie; "dat kan zoo niet langer." "Wat kan niet langer, mijnheer?" vraag ik zoo.
Nou, toen werd ik toch een oogenblik omgekeerd. Maar toen Klap: "Kijk," zei die, "als 't nog onze eigen huizen waren, dan was 't wat anders, maar het is het eigendom van de Diakonie, en dát mag ik niet tegen de kerk in laten gebruiken."" "Zoo'n huichelaar!" barstte Gerrit los. "Ja," zei Vlok zachtmoedig; "het wou er bij mij ook niet in. Maar dát konden we niet beloven.
"Van wie zijn die uien?" "Van u." "Hoe komt gij er dan aan?" "Ik heb ze in uw veld gestolen." "En dat is niet de eerste keer!" Met die woorden stond hij op in het rijtuig, waarin ik met hem was gezeten, en gaf den man een klinkenden klap op de wang, met veel meer kracht, dan waartoe ik hem in staat achtte.
Krijn en Jaap zeggen het ook," was het eerste, wat Bart zei, toen hij binnen kwam. "Zoo komaan, gelukkig maar," antwoordde vader, terwijl hij zijn handen wreef, en hij gaf Bart een klap op den schouder, "Au!" riep Bart. "U slaat zoo hard, met die groote handen." "Groote handen," zei vader lachend, "kijk Els! heeft vader groote handen! Geef me de vijf, meid, neen de tien.
Maar toen: de stijgende vrees voor die materiëele lasten, de onaangename gewaarwording, dat er geen geld meer gezonden was uit Europa, in geen maanden, geen maanden ... Vervelende zaken met bankiers daar ginds, heen en weêr geschrijf, klap op klap, het bijna geheel in rook vervliegen van een fortuin, dat reeds lang te veel gouden wierook had gewalmd.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek