United States or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Die verrassende klanken deden de moordenaars nog eens terugdeinzen, en Wamba, ofschoon onvolkomen gewapend, aarzelde niet om er op los te gaan, en den Zwarten Ridder in het opstaan behulpzaam te zijn. "Schaamt u, valsche lafaards!" riep de ridder uit, die de aanvallers scheen aan te voeren; "vlucht gij voor den blooten klank van een horen, door een nar geblazen?"
Wanneer die wet individueel gedacht wordt, wordt zij vruchtdragend; in de geschiedenis overgebracht wordt zij een leeg begrip, een ijdele klank, leidende tot abstracte redeneering, ieder fatalisme rechtvaardigend.
Wanneer dit wel het geval ware geweest, zou hij hier misschien op voorbereid zijn geweest. Zoo onvoorbereid trof het hem te meer, dus liep hij voort als de wind, met den ouden heer en de twee jongens brullend en schreeuwend achter hem aan. »Houd den dief! Houd den dief!« Deze klank heeft tooverkracht.
Laet al d' oude Grieken zwijgen, Stoffende, zoo trots en fier, Van Amfions goude lier, Op wiens klank de vesten stijgen, Bacchus zijn geboortestadt Van den hemel zagh bescheenen, Daer zoo veel vertrooide steenen Zich verhieven uit het plat, Op de maat van snaer en zanger, Wij verwondren ons niet langer.
Zijn voorhoofd was gerimpeld, zijn oogen stonden somber en vermeden haar aan te zien, zijn lippen waren vast en verachtend opeen geklemd. In zijn houding, zijn beweging, in den klank zijner stem lag een vastberadenheid, die zijn vrouw tot hiertoe niet in hem gekend had.
Hij had weder waarlijk getoond, dat hij een oud soldaat was, die zijn wapens op 't juiste oogenblik gebruikt, niet te vroeg en niet te laat. Ze moest het zichzelf eerlijk bekennen, dat hij de sterkste geweest was. Ze zou later wel eens kijken, besloot zij stil. 't Spel was nog niet voor hem gewonnen. Johanna gevoelde den klank van het woord "Herbert" als een zoete troost.
Niets was ijzingwekkender dan de klank van dit woest, wanhopig gelui, dat in de duisternis jammerde. Zooals vaak gebeurt, scheen de natuur samen te werken met hetgeen de menschen wilden doen. Niets stoorde de heillooze harmonie van het geheel. De sterren waren verdwenen; zware wolken bedekten den geheelen horizont met haar treurige plooien.
Hij sprak steeds op beleefden toon tot Valjean. Jean Valjean antwoordde, en de klank zijner stem scheen Javert te doen ontwaken: "Ik wilde u juist over hem spreken. Handel met mij naar welgevallen; maar help mij vooraf, hem naar zijn huis voeren. Ik vraag u niets anders." Javerts gezicht vertrok zich, zooals hem telkens gebeurde, wanneer men hem tot eenige toegevendheid in staat scheen te achten.
Men kon de woorden verstaan, maar den klank der stem kon men niet herkennen. Daardoor wist Old Firehand niet, dat het de kornel was, die dat riep. De in de wagens zijnde tramps schrikten, toen de trein hoe langer hoe harder begon te rijden. Zij wilden er uitspringen, maar dat was bij de snelheid, die de machinist aan de vaart gaf, niet te doen. Old Firehand moest het vuur opporren.
Maar schilderachtig was mijn oude krijgsman, en dat is de hoofdzaak in dit land, waar alles zoo anders is dan in Europa. Hier was nu niets, dat het beeld van oostersch leven en noordafrikaansche natuur verstoorde, geen vorm, geen klank, die niet pasten in dit beeld, dat misschien juist zoo is als voor duizenden van jaren.
Woord Van De Dag