Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 mei 2025
Zònlooze licht kwijnde, heesch van verleefde weerkaatsing op het plat der gezichten, op de wigging der neuzen, op de vochtig-glazene oogen, geil van begeeren naar wat lag op de tafels. Eleazar stond in droomend verwondren om de geheimzinnigheid van elk der vensters met koppen. Stratenrumoer en de ruiten slokten geluid van daarbinnen.
Laet al d' oude Grieken zwijgen, Stoffende, zoo trots en fier, Van Amfions goude lier, Op wiens klank de vesten stijgen, Bacchus zijn geboortestadt Van den hemel zagh bescheenen, Daer zoo veel vertrooide steenen Zich verhieven uit het plat, Op de maat van snaer en zanger, Wij verwondren ons niet langer.
Ik die sinds de Aard verrezen is kleedde Verwoesting in kleuren, haar eigen niet, Voelde dikwijls mijn zuiveren vrede Splijten door scheurende kreet van verdriet: Ons die beneden dees bergen vlogen Rustlooze eeuwen, hadden de dondren, Vulkanen die vlammenfonteinen spogen, Of welke macht ook van boven of ondren, Nimmer verstomd in verwondren:
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek