Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 juli 2025
't Was vuur, verterend vuur, met buldren, kraken, donderen, Met rook en zwavelvlam, dat Eden af moest zonderen; 't Was stikdamp, dien de hel van ondren opjoeg, om Ten muur te strekken van der zaalgen heiligdom. 't Ontzag, de vrees, de schrik, hield tong en oog gebonden. Wy strekten de armen uit, of wy ze omhelzen konden. Ons harte vloog hen na.
Ik die sinds de Aard verrezen is kleedde Verwoesting in kleuren, haar eigen niet, Voelde dikwijls mijn zuiveren vrede Splijten door scheurende kreet van verdriet: Ons die beneden dees bergen vlogen Rustlooze eeuwen, hadden de dondren, Vulkanen die vlammenfonteinen spogen, Of welke macht ook van boven of ondren, Nimmer verstomd in verwondren:
Uw Koning streeft u voor; hebt moed hem na te streven, En, sterv' wie strijden kan, en vatbaar is voor beven!" Hy spreekt. Hy rukt den spriet een' krijgsman uit de hand, En stoot den sterksten reus, van ondren op, in 't zand: Een tweeden, dwars door 't hart, een derden in 't verheffen Der knots, door d' oxel heen, eer nog zijn arm kan treffen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek