Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 juni 2025
En in haar handen die werkten was warmte. Daar trad op eenmaal een man dicht naar haar toe van het naaste weefgetouw, en in het dreunen en dondren van de machines het klettren des staals en de schoten van de spoelen sprak hij, zoo dat ze hem toch hoorde: "Zullen we verder over 't socialisme spreken of niet?" En zij keek stil uit hare warmte naar hem op en zei: "Ja heel graag."
Wy, wormen uit het slijk, beneden 't slijk gedaald, Wij weten 't: eens zal de aard met de aardsche lust verdwijnen, De heemlen opgaan als gescheurde tentgordijnen, En Uwe ontzachtbre wraak zal dondren door 't Heelal, Wen Uw geheiligd Recht de vierschaar spannen zal. Dan sterft de boosheid, de verworpene in uw toorne!
'k Hoorde 't dondren: schor geschater 'k Zag beneên, als kaf uiteen Verstrooid, verspreid op 't witte water, Machtge vloten een hel van dood. 'k Daalde er op een groote boot Bliksem spleet haar romp vaneen , Op de zucht vlood ik hierheen Van een die aan een vijand schonk Zijn plank, en zijwaarts dook en zonk.
Daar dronk ik ín een laafnis koel en zuiver, en onderging de gloorie deezer wondren, ik hoorde huivrend de lawinen dondren in grim'gen afgrond, en verwon den huiver, tot 'k immermeer verlangend werd te kennen en aan 't ontzachlijk Bijzijn te gewennen.
Ik die sinds de Aard verrezen is kleedde Verwoesting in kleuren, haar eigen niet, Voelde dikwijls mijn zuiveren vrede Splijten door scheurende kreet van verdriet: Ons die beneden dees bergen vlogen Rustlooze eeuwen, hadden de dondren, Vulkanen die vlammenfonteinen spogen, Of welke macht ook van boven of ondren, Nimmer verstomd in verwondren:
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek