Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 mei 2025
De nacht rolt middlerwijl haar sluier over de aarde, Sluit d' afgeronnen dag, die zoo veel wondren baarde, En levert aan den slaap wat bloed of adem heeft. Het schrikgedierte-alleen dat in het duister zweeft Gaat om, en snort door 't woud met piepen, krassen, knappen, En schijnt het naadrend licht met angst te moet' te stappen, Of rouw te spellen aan het menschdom.
Hij, die zoo blijd de minste vreugd genoot, Wien 't kleinste bloemtje' een heerlijk schouwspel bood, Wiens hart ontlook in elken zonneschijn; Hij, die zoo gaarne en vaak naar buiten trad, De starren groette aan 't eindloos heiligdom, En de Almacht, die de starren schiep, aanbad Hoe zal hij hier genieten, waar alom Hem 't Heilige der Heilgen opengaat, Waar hij de hóogste wondren gadeslaat!
De ridders togen op, gehuld in 't sierlijk wapen, Omringd door heel een stoet van dienende edelknapen; De één bond het helmsnoer vast; een ander hield de lans; Een derde bracht het schild, dat blonk van wondren glans.
Neen, met een ander doel waart gy vooruit gezonden. Men strijdt niet, waar hy-zelf de heirspits niet gebiedt: Waar bloed vergeten moet, ontziet hy 't zijne niet! Getrouwen, 't was te veel; uw hart heeft u bedrogen. Leert onder zijn gelei' de kunst van 't orelogen. Die moed, die u bezielt, waarvan gy 't blijk doet zien, Zal, met hem, wondren doen, als hy u zal gebiên.
Maar toen: met tien Wondren togen wij uit, God lei de zee voor onze voeten droog. En dreef 't snel water der Jordaan omhoog. Een land vol melk en honing werd ons buit. In steden en dorpen woonden wij rijk. Rustig heerschend. Ons aantal was gelijk Aan 't zand der zee en 't water van de wolken.
"Nu zorg" riep hij "mij niet te schand te maken". En lachen, lachen luidde in ieder woord. En nog terwijl zijn lippen aldus spraken, Turend dien kant vanwaar hij kwam, zag 'k voort Madonna Vanna en Monna Bice komen En schrijden, als twee wondren, de een na de aâr, De plek waar ik in beven stond voorbij.
Ik neem niet aan dien wondren ring Schoon 'k hem van Balders schat ontving; 'k Behoef geen goud in Gymers hal Daar 't mij mijn vader geven zal. Skirners lied. Boos omdat zij het goud versmaadde, dreigde Skirnir nu haar met zijn tooverzwaard te onthoofden, maar daar dit het meisje in het minst niet bang maakte en zij hem met kalmte tartte, nam hij zijn toevlucht tot tooverkunst.
Satan-zelf, uw koning ging dus voor, En gy wrocht wondren uit op zijn doorluchtig spoor. Wien dankt hy, dan zijn list, geheel zijn rijksvermogen? Wien 't opstaan van de Dood? hy, schepper van den logen! En wy, wat danken we u, wat zijn we u niet verplicht, Misleider, na uw Vorst de schranderste onder 't licht! 't Belang der Hel alleen verbindt me, uw grootsche daden Te smoren.
Kent gij, lezers, Maeterlinck's "L'Oiseau bleu"?.... Daar gaat een jongetje met zijn lief zusje op weg, den blauwen vogel te zoeken, "welks bezit noodzakelijk is voor ons geluk." Na veel omzwervingen komen zij ook in het domein van den nacht. De poort van een wondren, maanlichten sprookjestuin gaat voor hun verrukte oogen open.
Daar dronk ik ín een laafnis koel en zuiver, en onderging de gloorie deezer wondren, ik hoorde huivrend de lawinen dondren in grim'gen afgrond, en verwon den huiver, tot 'k immermeer verlangend werd te kennen en aan 't ontzachlijk Bijzijn te gewennen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek