Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 mei 2025
Men zat; of eer, men was op't sneeuwdons neêrgelegen, Het lijf verheven; 't hoofd was op den arm gezegen, Met d'elboog rustende op de halfgevouwen kniên. Tavoach was aan 't hoofd. Geschapen tot gebiên: Doorvonkelde zijn oog de dubble rij van Geesten, Hier ordenloos geschaard, de minsten naast de meesten, En hield hen door 't ontzag beteugeld.
WOUTER. O, gy kunt hem heel gebiên; Hy kwelt hem zo; hy zal u* dezen dag doen zien, *ziende Jeronimo. Dat niemand tegen haar in ’t minst kan procedeeren. IZABEL. ’t Is vader. Zeg haar vry, dat wy ons weinig keeren Aan snoeven; dat men hier om haar vervolging lacht. Daar zie, hoeveel men uw Exploot en dreigen acht. JERONIMO. Hoe, heeft myn Dochter een Exploot van u geleezen?
Neen, met een ander doel waart gy vooruit gezonden. Men strijdt niet, waar hy-zelf de heirspits niet gebiedt: Waar bloed vergeten moet, ontziet hy 't zijne niet! Getrouwen, 't was te veel; uw hart heeft u bedrogen. Leert onder zijn gelei' de kunst van 't orelogen. Die moed, die u bezielt, waarvan gy 't blijk doet zien, Zal, met hem, wondren doen, als hy u zal gebiên.
Welk een macht deze aarde moog gebiên, Geen stervling is in staat met hooger kracht te strijden. De Goden in de lucht verdelgen en bevrijden. Vier eeuwen voert mijn arm de legerknots met roem Vergun my, dat ik u de waarheid niet verbloem'! 'k Zag duizendmaal de kracht bezwijken: duizendmalen Den moed bedrogen, en de zwakheid zegepralen! Ja, 's menschen arm is stof.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek