United States or Iceland ? Vote for the TOP Country of the Week !
Hebben nu velen Goethe in staat van beschuldiging gesteld omdat hij geen vrijheidsdeunen wilde dichten hij is, helaas, nadat Napoleon was verdreven voor den aandrang gebukt, getuige het half-kreupele Epaminondas' Ontwaken hij had vrienden genoeg, die hem zijn afwachtende houding gunden, en die wel begrepen dat hij als dichter en als denker meer voor de Duitsche eenheid wrocht, dan hij met vaderlandsche zangen of pamfletten zou hebben gedaan.
Uw lied zegt, wat ge woudt: gij moet het geven, Wat deert u, dat een ander ’t oog laat gaan Op wat gij wrocht, en ’t vonnist.... als een leven!? Gij hebt, als dichter, niet vergeefs bestaan, Als ’t één bekoort, en stijft in moed en streven!” Neem dáarom, als ze zijn, deez’ liedren aan!
De koffiehandel, nog door Wilder's kapitalen gespijst, breidde zich meer en meer uit en werd eene machtige inrichting. Ursule was nu rijk. Maar niets kreeg een gewijzigd uitzicht in haar leven: ze wrocht en zwoegde, nievers tijd vindend om haren rijkdom te bezigen tot eigen genot.
Nog immer gonsde het rumoer der vlucht over den steenweg. Ik zag het witte hoofd van mijn ouden vader uitsteken tusschen de perelaars van zijn moestuin. Nog wrocht hij met zijn hakje om wat onkruid te wieden langsheen de groenten-bedden. Hij kon van zijn hof niet scheiden. Maar het uur was gekomen.
»Uit Sion, de volkomenheid der schoonheid, verschijnt God blinkende"; blinkende in de heiligheid van 't verlossingswerk, dat Hij in Christus wrocht. Want alzoo heilig is Gods toorn tegen de zonde, dat Hij haar, liever dan dat Hij haar ongestraft liet blijven, gestraft heeft aan Zijn Eeniggeboren Zoon. Maar daarom is dit verlossingswerk dan ook een volkomen werk.
"Is de wonde niet dodelijk?" "Jawel, dodelijk en niet dodelijk: de natuur is de beste heelmeester; zij wrocht dikwijls hetgeen kruiden noch gesteenten doen kunnen . Ik heb op zijn borst een doorn van de waarachtige Kroon gelegd, dit heilig overblijfsel zal ons helpen." Gedurende deze samenspraak was Machteld allengskens bij de zieke genaderd.
Maar dat geheele publiek, hoe bont samengesteld ook, leefde in die uren spontaan en hartelijk mee met de heerlijke blije kinderen, met hun vrije, scheppende en toch geleide en georganiseerde aktiviteit, met den schoonheidstoover van kleur en klank, van lijn en beweging, die hun spel, hun dans en hun zang in de zomerbosschen wrocht.
Het kwam er in de eerste plaats op aan, om eene proefondervindelijke handeling uit te denken, die zooveel mogelijk de veronderstelde gegevens omtrent de voortbrenging van den natuurlijken diamant nabijkwam. Die handeling moest vooral zeer eenvoudig wezen. Alles wat de natuur groot en verheven wrocht, geschiedt op die wijze.
Jacob Cats zegt, dat veroordeeling van het tweede huwelijk roomsch is en dus onder ons niet behoeft te gelden: »'k En wil nogh evenwel geen menschen wederhouwen, Van weder als het dient of andermaal te trouwen, Al wat hier tegen wrocht is oude ketters werck, Dat noyt en heeft behaeght aan Godes ware kerck,«
Klaas en Soetkin waren gelukkig; Klaas wrocht op het veld of verkocht zijne kolen, en Soetkin bleef de wakkere huisvrouw. Maar Soetkin, altoos droefgeestig, zocht steeds, met de oogen, heuren zoon Uilenspiegel op de wegen. En alle drie smaakten het geluk, dat God hun zond, in afwachting van hetgeen de menschen hun zouden jonnen.
Woord Van De Dag