Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 31 mei 2025
Nog is 't Duitsche volk innerlijk sterker dan 't zichzelf verterend Fransche volk. Maar laten de Duitschers voorzichtig zijn! Laten ze geen Farizeesche blikken over den Rijn werpen, en op 't Fransche volk uit de hoogte nederzien! Want helaas, ook in 't Duitsche volk woekeren de symptonen der verwording, ongeloof, godverzaking en wellust, krachtig voort.
Reeds tweemaal heb ik u durven bekennen wat onverwinnelijk gevoel voor u in mijnen boezem is ontstaan. Gij hebt eerst ongevoelig den spot met mijn lijden gedreven, daarna koel en bitter mij afgewezen. Ach, sedert dan is die vonk in mijn hart tot een verterend vuur aangegroeid...." "Maar bedwing u, heer", murmelde Dakerlia op strengen toon. "Spreek zoo niet tot mij."
Roemt ge op wetenschap klaar, die den mensch gij deedt dagen? Toen ontgloeide er een dorst in hem, nimmer verslagen Door die stervende waatren, een koortsdorst verterend, Liefde, twijfel, hoop, smachten, hem eeuwig verheerend. Een verscheen van zachte waarde Lachend op de bloedroode aarde: Zijn woorden duurden, snel venijn Gelijk, verdelgend waarheid, deernis, vrede.
Gij, die u verwonderd hebt in hetzelfde Evangelie te hooren, dat God liefde is en dat God een verterend vuur is; ziet gij niet hoe, voor de aan het kwaad overgegeven ziel, de volmaakste liefde de verschrikkelijkste pijniging is, het vonnis en zegel der akeligste wanhoop? "Voor den duivel!" zeide Legree bij zich zelven, terwijl hij zijn punch slurpte. "Waar heeft hij dat gekregen?
VALENTIJN. Gij stelt uzelven, vrees ik, dus ten toon. PROTEUS. Gij smaadt de liefde; en ik ben niet de Liefde. VALENTIJN. Liefde is uw meester, want die meestert u; En hij, die zoo het juk draagt van een dwaas, Zij, dunkt mij, bij de wijzen niet geboekt. PROTEUS. Toch staat geboekt: zooals in de' eêlsten knop De worm verterend huist, zoo kiest de liefde Verterend woning in den eêlsten geest.
De man gevoelde, dat de vlam in zijn lijf verder sloop, op de wijze van het vuur, met een spits einde eerst lekkende, voor zij zich verbreedde. Zoo ook dringt de smart der liefde vleiend en verterend in 't willoos bloed des menschen, want het onvervuld verlangen is een basiliscus, wiens oogen dooden, en dat zichzelven zou dooden, als het zichzelven ooit zien kon.
De liefde ontvlamde in zijn hart en ook in Hildegonda's reine ziel wierp zij haar verterend vuur, en op een dag de schemering spon reeds zilveren draden over de met linden beschaduwde bank liet zij hand in hand, oog in oog en mond op mond rusten en omzweefde juichend, als een zegevierende koningin, hen, die ze verbonden had.
Zij was bang, door haar verterend verlangen overweldigd te worden, bang zijn schrift te zien. Maar op een zekeren avond nam zij zijn pen en zocht één van zijn oude collegeschriften op.
In nadenken verzonken zit zij daar en tuurt mijmerend in het blauwe verschiet. Dan ziet ze naar den vloed onder haar en een schitterend oogenpaar rust lang in den starren blik van den jongeling. Haar oogen gelijken een paar zonnen, waarvan een verterend vuur uitgaat. Een lichte rilling gaat door het lichaam van den jongeling.
Hij houdt het niet meer uit in de boot. Hij meent haar stem te hooren, onuitsprekelijk zacht en verleidelijk. De smeulende vlam wordt een verterend vuur. Evenals een losgebroken veulen stort hij zich in den vloed. De oever wenkt. "Lore!" Een doodelijke gil weerklinkt en overstemt den kreet der liefde. Klagend weerkaatste de echo het geluid door de rotsen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek