Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 oktober 2025
Adieu; adieu; blijft u binnen, meneer Van Raat.... Anna, de kindermeid, ging bij Vincent waken. En het bleef zeer stil in huis, terwijl Henk zijn dutje maakte en Betsy zelve, opdat er geen rumoer door Mina's onhandigheid zou ontstaan, Ben naar bed bracht. Otto en Eline waren alleen in het boudoir.
Haar zoon eens toevallig op een wandeling te ontmoeten was haar niet voldoende; zij had zich zoo op dit weerzien voorbereid, zij had hem zooveel te zeggen, zij wilde hem omarmen en kussen! Serëscha's oude kindermeid had haar met raad en daad kunnen bijstaan, maar deze woonde niet meer bij Karenin. Met dergelijke overleggingen waren twee dagen voorbijgegaan.
En u ook dokter? Wat? Of u wel genoeg zal zijn? Wel ja, natuurlijk wel; pak u maar goed in. NORA. Daar zijn ze! Daar zijn ze! De kindermeid Anna-Marie komt met de kinderen boven. Hier zijn mijn schatjes, mijn lievelingen!... Daar heb je ze nu Kristine! Zijn ze niet heerlijk? RANK. Niet hier in den tocht blijven staan praten!
Waarom laat je ze geen kindermeid worden of zoo iets?" "Ja...." zei de vrouw verdrietig, "maar 't werk leit niet opgeschept." De kleine, grijze kinderoogen boven de pipsche sproetenwangetjes hadden plotseling, in schrik van blijdschap, open naar den dokter heengekeken; dan werd het een angstvraag, fel naar de moeder op.
Ja, Juffrouw, ik zou nooit myn Belydenis geleert hebben, had ik niet in joului huis gedient. Ik woon nou ook wel by brave mensen, maar het is altoos drok; wy zyn met ons zeven Booijen, en ik heb dikwyls geen tyd om 't Vader Ons te bidden; en ik mag dat evel zo niet rabbelen; want Kaatje, onze Kindermeid, zeit, dat het van onzen lieven Heer zelf gemaakt is.
"Mama, zij bezoekt mij dikwijls, en als zij komt...." begon hij maar bleef steken, toen hij zag, dat de kindermeid zijn moeder iets influisterde, waarna zich op haar gelaat schrik en schaamte teekenden, wat zijn moeder volstrekt niet goed stond. Zij trad naar hem toe. "Mijn lieveling...."
"Ach, lieve vrouw, ik wist niet, dat gij nog hier zijt...." zeide Anna zich een oogenblik bezinnend. "Ik woon ook niet hier, ik woon bij mijn dochter en ik ben slechts gekomen om geluk te wenschen. Ach, Anna Arkadiewna, lieve...." De kindermeid begon plotseling te weenen en kuste haar weer de handen.
Hij was negen jaren oud, hij was een kind, maar zijn hart kende hij toch; hij beschermde het, en zonder den sleutel der liefde liet hij er niemand binnen. Zijn opvoeders klaagden, dat hij geen lust tot leeren had, en zijn hart dorstte naar kennis. Hij leerde bij Kapitonitsch, bij de kindermeid, bij Nadenka, bij Wassili Lukitsch, maar niet bij zijn onderwijzers.
Toen de kindermeid de boodschap bracht, bromde hij: "Laat Dolf maar op zijn eentje gaan wandelen, ik heb nog geen' zin om op te staan." "Zóó," zei de kindermeid, "zoo, baasje, dacht jij, dat jij je eten en drinken hier voor niets kreeg? Je mag blij toe wezen, dat je niets moeilijkers hebt te doen, dan onzen Dolf gezelschap houden.
En iets om in een goud papiertje aan den boom te hangen heb ik misschien ook wel bij de hand. O, jij, mijn éénig, lief zangvogeltje! Och wat! Het is niet waar. Het is onmogelijk. Het moet onmogelijk zijn. De kleintjes vragen toch zóó, of ze bij Mama mogen komen. NORA. Neen ... neen ... neen ... laat ze niet hier komen! Toe, ga jij bij hen, Anna-Marie. DE KINDERMEID. Goed mevrouw.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek