Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 mei 2025
Zij hadden in 't geheel geen vastgestelde plannen, zij waren maar naar Gent gekomen omdat het nu zoo eenmaal de gewoonte was bij huwelijks-gelegenheden. "Loat ons ievers om nen dreupel of'n pinte goan, we keunen d'r doar op ons gemak over klappen," stelde Vaprijsken voor.
Standje, die daar reeds over nagedacht, maar nog niets gevonden had, krabde dubieerend achter zijn oor, terwijl Coben, zonder eenig verstand van zulke dingen, als verdwaasd-starend ten gronde keek. Dat eenvoudige vraagstuk klonk als een heel moeilijk, bijna onoplosbaar probleem. K'n weet 't woarachtig zelve niet," zei Standje eindelijk. Joa, wa zoèn we wel keunen doen? 'n Beetse goan wandelen?
Joa, 't zal wel moeten," dacht nu ook Leontientje; en zij vroeg pen en papier om aan haar vader te schrijven. Belzemien trok met Coben en Standje even buiten, terwijl het meisje haar brief aan 't opstellen was. Wa zoên we nou wel keunen doen om heur t' amezeeren?" vroeg de oudste broer knipoogend.
Rozeke en La stelden voor om nog wat in de stad te gaan wandelen en naar de winkels te kijken en misschien 't een of 't ander te koopen; doch de mannen hadden reeds meer dan genoeg van de winkels en zochten naar iets anders zonder het evenwel te vinden. "We'n keunen hier toch nie heul den dag in die hirbirge blijve zitten," zei Rozeke een beetje wrevelig. Alfons keek haar even van ter zijde aan.
Belzemien schudde 't hoofd en zei, antwoordend op een onuitgedrukte vraag van zijn jongeren broeder: Ouwe meinschen hen oardige gedachten, moar doar 'n es niets aan te doene: we moete schrijven. As we 't nie 'n deen zoe z' ons meschien keunen ontirven." Loat er ons thuis op ons gemak mee Coben en Kerdúle over spreken," raadde Standje.
Moar 't 'n es anders nie of om mee ou te keunen treiwen!" Rozeke bedwong met moeite een kreet van walg en opstand: "Mee mij! Wie zegt datte? Wie durft da zeggen?" "Iederien, bezinne, iederien." "Hij euk?" "'K 'n weet 't nie, bezinne, moar iederien in 't dorp zegt het; en Vaprijsken zegt het euk, iederen zondag, in d' hirbirgen, aan al die 't heuren wilt!"
Heurt, zuster," zei Belzemien op een toon van ongewone beslistheid, "we'n keunen da kind hier mee de knecht en 't meissen aan toafel nie zetten om keiremelkpap en eirdappels t' eten. Ze'n es da thuis niet geweune. Ze zoe da ginter in P'rijs aan heur famielde en kennessen goan vertellen en 't zoe ons schande gesproken worden." Ha, nondedomme!
Mijn koamer wordt in 't iekenheit gesteken en ik zoe geern 'n beetsen donkere schilderijen hén. Gien bleiwe beumen en gien lileiwe koeien veur mij. Zoe-de gij keunen 'n wilde-zwijnenjacht schilderen? 'K peis 't toch wel, menier Gaëtan. En nen automobiel? Euk wel, menier Gaëtan. Mais, Gaëtan, est-ce que tu ne vas pas regretter ça? vroeg zij, zacht-afkeurend.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek