Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 mei 2025
Nee wacht,« voegde zij er bij. »In zijn hals, zoo hoog, dat een deel er van uit zijn halsdoek komt als hij zijn hoofd omkeert, is een....« »Een breed rood lidteeken als een brandwond?« riep de oude heer uit. »Wat?« zei het meisje. »Kent u hem?«
In al deze ontwijdingen van het geloof door de onbeschaamde vermenging met het zondige leven ligt meer naïeve gemeenzaamheid met den godsdienst dan regelrechte onvroomheid. Enkel een samenleving, die geheel doortrokken is van het godsdienstige, en die het geloof als iets vanzelfsprekends aanvaardt, kent al deze excessen en ontaarding.
Als een gevolg van de heerschappij der Nomaden is ook waarschijnlijk onder anderen de omstandigheid aan te merken, dat de Walachijers, ofschoon zij het heerlijkste akkerbouwland bewonen, toch veel liever herders dan landbouwers zijn; en dat zelfs hun akkerbouw, die geene afschutting der landerijen kent, waarbij slechts opene dorschvloeren op het vrije veld, en geene andere dorsch-machines dan de hoeven der paarden bekend zijn, zoo veel Nomadisch bezit.
Kent gij het land? antwoordde hij mij, terwijl hij mij aanzag. Neen. Waarom vraagt gij mij dan waar wij heengaan? Om het te weten. Wat te weten? Ik wist niet wat ik zeggen zou en hield het oog gericht op den weg, die zich als een begroeid dal voor mij uitstrekte.
Ach, Wimpje.... mijnheer Willem....! Neen, u kent mij zeker niet meer? Neen! nietwaar? Of zou Geertje nog niet te veel verouderd zijn? Och! u waart nog maar even tien jaren toen zij van u heenging. Och Wimpje! zie eens, zie eens, kent u mij nog....?" "Maar zeg dan wie je bent!" sprak de doffe stem weder, en 't scheen wel of dat telkens vragen hem vermoeide of verveelde. "Geertje!
Dan zal moeder weer beter worden en broertje groeien en jij geen honger meer hebben, en als je vader terug komt, zal hij jelui niet zoo treurig vinden." Nu stond Liesje op en kwam naar de dwergjes toe. "Komt vader terug? Kent u vader? Hij heeft geen kwaad gedaan, dat kan niet, ik weet het zeker. Moeder weet het zeker," riep ze haastig achter elkaar. "Neen, kind je vader heeft geen kwaad gedaan.
"Er is nog geen gevaar!" zei Waldemar Fitzurse. "Kent gij zoo weinig de reusachtige leden van uw vaders zoon, dat gij u verbeeldt, dat ze in gindsche wapenrusting kunnen besloten worden? De Wyvil en Martival, gij bewijst den Prins den besten dienst, wanneer gij den overwinnaar bij den troon brengt, en een einde maakt aan eene dwaling, die al het bloed van zijne wangen gejaagd heeft.
Hoor eens, moeder ... 't leek mij dat jij en dominee Manders zoo vreemd ... hm, zoo stil waart aan tafel. MEVR. ALVING. Heb je dat opgemerkt? OSWALD. Ja. Zeg eens ... hoe vind je Regine? MEVR. ALVING. Hoe ik haar vind? OSWALD. Ja, is zij niet prachtig? MEVR. ALVING. Beste Oswald, jij kent haar niet zoo goed als ik.... OSWALD. Wel? MEVR. ALVING. Regine is helaas, veel te lang thuis gebleven.
"Hij heeft er den slag van," zei de Russische heer bij zich zelf, "zijn koopwaar aan te prijzen; om haar des te duurder te verkoopen geeft hij zich den schijn, dat hij er den prijs van kent." De bedelaar was naderbij gekomen. "Daar ge een kenner zijt," zei hij, "moet ge dit instrument eens op uw gemak bekijken, Mijnheer.
De oude rondreizende zanger, dien de lezer reeds kent, bevond zich ook onder deze menigte, evenals altijd vergezeld door zijn kleine vriendin, die het oude statige gebouw met eerbied aanstaarde.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek