United States or Saint Barthélemy ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ik was ook zeer kortademig en onder mijn hoed voelde ik het zweet in dikke droppels op mijn voorhoofd parelen. Ik voerde 'k weet niet welke kunsten en figuren uit. How lovely! Splendid! hoorde ik achter mij, als in een droom. Ik hield op, kon niet meer. Ik nam even mijn hoed af en veegde mijn voorhoofd droog. Het kleine meisje jubelde; en ook Maud keek mij met stille bewondering aan.
De frissche lentelucht deed hem ruim ademhalen; de knoppen aan de kastanjeboomen, rood-geel-groen gezwollen, barstten de windselen uit; de lammetjes in de wei huppelden aan de zijde hunner moeders; de zon begon reeds goed kracht te krijgen en overgoot het gansche landschap met glans en vroolijkheid. Alles getuigde en jubelde van jong leven: "Gij vernieuwt het gelaat des aardrijks."
Mijn ziel zong erin en klaagde; en háár verrukkelijk-schoon beeld stond aanhoudend vóór mijn geest en in verbeelding vóór mijn oogen. Ik schreide en ik glimlachte. Ik jubelde en twijfelde; ik was vol hoop, vol angst en vol van sterken hartstocht. Ik voelde in mij de kracht om werelden te veroveren. Toen de brief geschreven was en in zijn omslag dicht gezegeld, liet ik hem liggen en ging wandelen.
Wat zouden de menschen hem benijden, als hij de goudstukken kon laten rammelen in zijn' zak, als hij kocht wat anders alleen een koning koopen kon. En hoe armoedig vooral zou bij al dien rijkdom lijken, wat zijn broer gekregen had! Zoo dacht, zoo jubelde de rijke in zichzelf den heelen langen weg naar huis. De oogen had hij niet van den wagen af, die zooveel schatten borg.
"Nu meen je zeker, dat 't een heele eer is, als ze je op de spaanders leggen en dan zeggen dat je zoo'n mooie doode bent!" De bedelaar zat nu rustig, half glimlachend naar haar boos gebulder te luisteren, "'t kan geen kwaad! niets geen kwaad!" jubelde 't in hem. "De eeuwige bosschen wachten, en zij heeft geen macht mij daar vandaan te houden."
Als gij een oploop ziet waar men eenige lieden Arminiaansche duivels, Belialskinderen, godloochenaars scheldt, hen met steenen en slijk werpt, hun leven bedreigt dan ziet gij de vruchten van het onkruid. Als een paar dienaars van mijnheer den schout een kettersch gezin, nu broodeloos, ter stad uitzetten, en het gepeupel juichte en jubelde, dan was dat weder eene andere vrucht van het onkruid.
Amasis wil koning worden! klonk het van gelid tot gelid, van mond tot mond. De goede, de vroolijke Amasis zij onze koning! jubelde het gansche leger na weinige oogenblikken. Een mijner oude tafelvrienden zette mij den veldheershelm op het hoofd, en toen deed ik de scherts in ernst verkeeren. De hoofdmacht van het leger sloot zich bij mij aan, en wij versloegen Hophra bij Momemphis.
Zij jubelde: "De schout! de schout!" en ze trok hem naar voren. Wat moest hij beginnen, de arme kerel?
De geheele versierde stad jubelde den hoogen gast het welkom tegen. De huizen waren behangen met lakens van verschillende kleuren, voornamelijk rood en wit.
Bescheiden werd er op de deur geklopt. De knappe meid ging open doen en het verlept gezicht der oude keukenmeid verscheen in 't deurgat. Meneer, zei ze, op een toon die innerlijk jubelde, de vischman is daar, die mij meedeelt dat de eerste bezendingen oesters daar juist aangekomen zijn. Zouden we van avond niet... De beide heeren Bollekens lieten haar niet uitspreken. Oesters! riepen zij.
Woord Van De Dag