verrukkelijk-schoon

Bijgewerkt: 20 juni 2025

Mijn ziel zong erin en klaagde; en háár verrukkelijk-schoon beeld stond aanhoudend vóór mijn geest en in verbeelding vóór mijn oogen. Ik schreide en ik glimlachte. Ik jubelde en twijfelde; ik was vol hoop, vol angst en vol van sterken hartstocht. Ik voelde in mij de kracht om werelden te veroveren. Toen de brief geschreven was en in zijn omslag dicht gezegeld, liet ik hem liggen en ging wandelen.

Cyriël Buysse - De roman van den schaatsenrijder