Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 juni 2025
Hij was ijverig in de weer en hij arbeidde sedert een uur of twee dapper, toen een heldere stem door het geopende venster met de morgenlucht naar binnen drong en weerklonk alsof een leeuweriken-gezang van den voet van het buitenplein tot hem opsteeg en een der heerlijkste melodiën van den dichter Moor voordroeg: "It is the last rose of summer, Left blooming alone; All her lovely companions Are faded and gone".
Enkele schaatsenrijders bleven staan en keken goedkeurend, ja, bewonderend er naar. De beenen werkten verder door. Zij maakten nòg mooier en gecompliceerder figuren en eensklaps zag ik ook háár in den kring der toeschouwers staan, naast het meisje met de blonde haren. Als verlamd staakten de beenen plotseling elke beweging. Very lovely, indeed! klonk een vrouwenstem achter mij op.
"I will not leave thee, thou lone one! To pine on the stem, Since the lovely are sleeping. Go sleep with them...." "Ik zal u niet laten u geheel alleen kwijnen op uw stengel, terwijl de andere schoonen zijn gaan slapen. Kom, slaap met haar!" De jeugdige ingenieur meende, dat hij niet bijzonder gevoelig was voor de dichtkunst, en toch, die verzen maakten diepen indruk op hem.
Papa zette 'n hooge borst op, kuchte, kreunde als 't ware van trotsch genoegen, terwijl Auntie's felle oogen flikkerden en Mama met eenigszins bescheidener genoegen hoofdknikte en beaamde: Oh yes, they are very lovely, indeed. Maud, met een zachte kleur over haar wangen, stond in stilte te genieten. Opgetogen leidde Papa mij verder rond.
Ik was ook zeer kortademig en onder mijn hoed voelde ik het zweet in dikke droppels op mijn voorhoofd parelen. Ik voerde 'k weet niet welke kunsten en figuren uit. How lovely! Splendid! hoorde ik achter mij, als in een droom. Ik hield op, kon niet meer. Ik nam even mijn hoed af en veegde mijn voorhoofd droog. Het kleine meisje jubelde; en ook Maud keek mij met stille bewondering aan.
Godsdienstige liederen zou ik thans buiten willen sluiten...." En hij nam een fraaie, kristallen bloemvaas op, die met roode anjelieren gevuld was. "Splendid!" "Lovely!" "How very nice!" klonk het opgewonden en men klapte in de handen en lachte en had plezier en Hedwig vergat hare grieven en lachte van harte mee.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek