Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 30 juni 2025
"En daar heb jelui goed aan gedaan," antwoordde de kommandant en gaf den matrozen een goede fooi, waarop dezen weer naar hun vaartuig terugroeiden. Nu was Tom ook weer vroolijk, en al zei de dokter ook, dat Jans been nooit meer terecht zou komen, toch rekenden we dat geen van allen als iets. Zijn leven was gered en dat was het voornaamste.
Het gezichtje van zus betrok wat, maar Tony was dol van blijdschap en vloog met Désiré de gang door naar de keuken om Jans de heerlijke tijding te brengen. "Eenig zeg Jans. We gaan naar grootvader en Désiré gaat mee!" "Och kom," zei Jans. "Désiré mee, hoe kan dat nou?" "Ja, ja, vader neemt ook een kaartje voor hem. Wat zal grootvader wel zeggen.
Kee en Jans onderscheidden zich van de schrale Willemien door zekere gezetheid, die zelfs de ijverzucht der glunderste boerendeern had kunnen gaande maken. Alle drie knappe brunetten, zouden ze toch door niemand voor volmaakte schoonheden zijn versleten.
Deze peroratie, beste lezer, had plaats in Jans hôtelkamer, waar hij Hollandsch flegmatiek wij zijn het soms bezig was zijn valies te pakken met degelijk Hollandsch linnengoed.
André en Tulk waren oude kennissen, met hen maakte men geene »complimenten". Roza en Louise zwegen op hoog bevel. Er werd plechtig thee geschonken door Jans; de heeren moesten eerst allen een kop thee drinken. Onder deze omstandigheden begon de repetitie. »Kom aan!" riep André. »Mijne rol komt pas bij 't slot. Ik zal weer voor régisseur optreden!"
In de nederige woning van een eenvoudigen bierdrager, binnen de wallen van Vlissingen, werd den 24en Maart 1607 een jongetje geboren, dat eenmaal de roem van zijn vaderland zou worden en wiens naam over de geheele wereld met eere zou worden genoemd. Zijn vader heette Adriaan Michielszoon en zijne moeder Alida Jans.
De kap van de lamp, waardoor de wanden en de zoldering der kamer plotseling met een blanke schaduw werden bedekt, de meubels en de vloer geel verlicht werden, daalde tot even boven Maries mond, zoodat het onderste helft van haar hoofd warm beschenen werd Marie zeî "Wel mevrouw, ik wist gerust niet, dat u hier in donker zat, ik dacht, dat Jans u de lamp al lang gebracht had". En zij glimlachte.
Jans was waarschijnlijk van-morgen nog hier geweest, want achter de neêrgelaten gele jaloeziën, stond een van de twee vensters open. Het gegons en gebrom van de straat woei naar binnen. Mathilde haastte zich het venster te sluiten. Zij trok de jaloeziën allebei op. Toen keek zij rond. Wat een stilte, wat een eenzaamheid!
Maar, kindlief, 't is pas kwart voor elleve, ga je nou al na boven? vroeg de oude heer, goedig opziend haar omhelzingsgebaren. Ja, vader, ik heb een beetje hoofdpijn, en ik woû morgen vroeg opstaan om wat te teekenen. Nou, slaap wel dan. Insgelijks, papaatje. Jans zal je goed sluiten, ook raam hier, en ga jij dan ook maar naar bed, hoor! Jawel, jufvrouw, weest u maar heel gerust. Nacht, jufvrouw.
Van zulke duitsche zeden hield hij niet, beweerde hij, die zaken moesten aan de keukenmeid overgelaten blijven. Maar zij deed 't toch 's morgens, als zij wist, dat hij niet thuis komen zoû, en onder beurstijd. Hoorde zij dan maar even zijn huissleutel ritselen aan de voordeur, dan haastte zij zich de keuken uit en liet Jans verder begaan.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek