Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 juni 2025
Zoo min zijn worst'ling met de golven, Waarin hij, na den gruwb'ren slag, Een lange wijle was bedolven, Waaruit hij, toen hij 't licht herzag, Niets hoorde dan het bang geklag Van hen, die, 't vlammend graf ontstegen, In 't rustelooze nederzegen; Als 't stil verzuchten om den dood, Toen laaije dorst en wreede nood Het scheepsvolk, onder 't angstig varen, Ten voedsel dat hen overschoot, De jongens vratig aan deed staren, 't Gebrek dien gruwel schier gebood, Wierp langer uit het droef verleden Zijn schaduw dreigende over 't heden, En zijn verschiet?
Kom, jullie weten wel, dat ik het goed met je meen. Jullie zijn mijn jongens, hè, mijn lieve, eigen jongens. Wie weet of ik je nog niet eens vrij laat, later, en je na laat wat ik bezit: mijn grex, en de sommetjes, die ik heb gedeponeerd in Alexandrië en Antiochië ... En in Brundizium! En ook nog in Syracuze! Jawel, jullie zijn op de hoogte. Belooft me nu alleen een ding.
Ik behoef u niet meer te zeggen, jongens en meisjes, wie die twee zijn! Ge begrijpt dat al lang. "Maar hoe komen ze hier?" 'K zal het u zeggen. Kort na het sluiten van den vrede te Westminster nam Huib zijn ontslag uit den dienst, "want," zeide hij, "nu Tromp dood is, kan ik er geen pleizier meer in vinden!"
Hij is voorstander van den engelschen invloed, en hij vindt de Engelschen veel minder gevaarlijk voor Perzië dan de Russen. Hij is geabonneerd op de Times en op de Temps en laat zich beide voorvertalen door zijn zoons, die een franschen gouverneur hebben gehad en ontwikkelde, flinke, aardige jongens zijn. Wij werden in het zomerpaleis ontvangen.
De nacht, na den schitterenden Aprildag, was vochtig: een zilveren waas hing in de lucht, als een immens, doorzichtig spinnerag.... De jongens, in hun lichte tuniekjes, rilden.
Moeder lachte. "Jongens, jongens, dat is geen kleinigheid," zei ze, "dat is heel duur." Emy's gezicht betrok. "Maar hij zou het zoo heel, heel erg graag hebben," zei ze, "en hij is toch zoo lief, moesje." "Houdt zus zooveel van broer?
"Toe zeg, schik een eindje om, dan kom ik naast je zitten." Dat gebeurde, en de twee vrienden reden verder. Al spoedig hadden zij heel wat jongens om hen heen, die het allen een mooi gerij vonden. En allen vroegen om de gunst, of zij ook eens een eindje mochten rijden. "Toe Jan, mag ik ook eens?" vroeg de een. "Neen zeg, laat mij dan liever," zei een ander.
En dat vond ze, voor 't eerst, niet prettig, zich verwonderend, dat jongens er juist zooveel tegen hadden, als meisjes meer met hen mee gingen leven; hen beter gingen begrijpen. "Slaap lekker, wel te rusten; n
Bumble was een dikke man van een cholerisch temperament, dus inplaats van deze hartelijke begroeting vriendelijk te beantwoorden, schudde hij geweldig aan het poortje en gaf er toen een schop tegen, zooals alleen zijn been geven kon. »Gut, nee maar,« zei juffrouw Mann, naar buiten hollend want de drie jongens waren nu vrijgelaten »nee maar!
Zoo vaak de vrouwen een uitval hebben gedaan, hebben de twee mannen er aan deelgenomen, en als zij terugkomt, klopt zij hen op den schouder, uitroepend: "Goed zoo jongens, gij hebt u flink gehouden, haast zoo flink als wij vrouwen! Gij hebt den moed om te vechten; hebt gij ook den moed om met ons den hongerdood te sterven?"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek