United States or French Guiana ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Binne ze nòg op 't dak?" , vroeg ze rillerig. "Hoor maar!" , zei Kobus. Naastan, om den hoek, die belette te kijken, klonken de stemmen, duidelijker nu. "Je doet 't nièt meer," knorde meneer: "zoolang die lamme hond blaft, hou je je stil."
Gij hebt het zelf ontstoken. Hij is bedolven. Dáár onder puin en asch. Daar in dien vuurpoel ligt hij te branden. Hou vast Rosio! laat niet los; neen, hij mag ons niet ontkomen!" Van Bergen stond als aan den grond genageld. Het was hem niet mogelijk deze verwarde woorden tot een geheel te vormen en op zichzelven toe te passen. Hij doorgrondde het fijne weefsel van menschelijke boosheid niet.
Ik ben bijna, al vóór dat je iets geantwoord hebt, overtuigd, dat ik ongelijk heb en zelfs heel slecht denk, maar toch moet ik je er over spreken, want ik lijd er te veel onder, onder dat alles ... Altijd te zwijgen en alles te verkroppen, het doet zoo een pijn ... Ik hoû het niet meer uit, Frank ... Ik vroeg papa het je te zeggen, maar hij wil niet ... Misschien heeft hij gelijk, maar het is toch niet lief van hem, want nu moet ik het zelf doen ...
"Hou jij niet veel van rijden?" vroeg Grace aan Amy, terwijl ze samen stonden te rusten, na een harddraverij over het veld met de anderen, onder aanvoering van Ned. "Ik ben er dol op; Meta reed vroeger, toen Papa rijk was, maar nu houden wij geen paarden meer behalve Hobbelaar," voegde Amy er lachend bij. "Vertel eens van Hobbelaar. Is dat een ezel?" vroeg Grace nieuwsgierig.
"Hoe komt ze aan jene..." vroeg-ie nijdig. "Hou je mond." Ze keken elkaar aan, hielden d'r mond voor de kinderen. "Ze komt al bij, pa!" "Zouen we d'r op bed leggen?" "Laat ze eerst heelemaal bijkomen." "Gaat 't wat beter, moeder?" Flauwtjes opende ze de oogen, keek nòg-bewustelooos om zich heen, sloot de oogen en bleef stil liggen. "Kom nou, moeder!" "Hoe gaat 't grootmoe?"
Hoû op, Gray. Ik wil niets verder weten. Of hetgeen je verteld hebt, waar is of niet, kan mij niet schelen. Ik weiger iets met je leven te doen te hebben. Hoû je afschuwelijke geheimen voor jezelven. Ze hebben voor mij geen belang meer. Alan, ze moeten belang voor je hebben. Ze moeten je kunnen schelen. Het spijt mij verschrikkelijk voor jou, Alan. Maar ik kan er niets aan doen.
Gedecideerd, Eline, het geeft te denken! Eline zag haar onderzoekend aan. Wat denk je dan? vroeg zij. Lieve meid, dat hou ik voor mezelve. Dat vertel ik je niet. Maar ik, die, zooals je weet, nooit denk, ik denk nu wel het een of ander. Toch wil ik je niet intimideeren, hoor: ik vind het heel goed, als het waar is, wat ik denk.
"Hou nu maar op met leutren!" viel de Engelschman hem in de rede. "Al die rijmerij en bombarie dient tot niets. Ik heb eenvoudig eens willen zien welk soort van schutters gijlieden zijt. Komt nu maar zitten, en laat ons verder over onze zaken praten. Gij gaat dus met mij mee, en ik betaal u de reis. Is dit afgesproken?"
Dat hoort zoo Jantje dan krijgt Sinterklaas meteen een vriendelijke tronie de hofmeester kijkt gewoonlijk anders niet komiek. Moet Sinterklaas dan altijd lachen bootsman? Aan wal niet maar aan boord wèl hou je kop stil, 'k moet er nog meer op naaien van boven. Maak je der 'n schéiding in? Ben je nou heelemaal ... heb ie dan ooit 'n Sinterklaas met 'n pomadekop gezien? Neen, maar!...
Omdat ik mijzelve als een zottin op een hoog voetstuk stel, omdat ik mij, zooals Théodore het uitdrukt, "voel"! O, zeker, ik weet het: Paul heeft zijn fouten, Paul heeft groote fouten, maar ik hoû van hem met zijn fouten, ik hoû misschien wel van hem, omdat hij egoïst is, omdat hij niet een ideaal van genie en deugd is, maar een mensch met zijn goed en zijn kwaad!
Woord Van De Dag