United States or Iran ? Vote for the TOP Country of the Week !


Zal je dan bij me komen, en me alles vertellen, wat je maar vertellen kunt, en vertrouwen in me stellen, omdat ik van je hoû en altijd zal probeeren je weêr op te heffen uit die buien? Zal je dat? Beloof je me dat?

Ze zijn nu eenmaal zoo! Waarom geloof je me niet? Ik ben niet treurig, ik ben niet somber, ik ben gelukkig met je, ik hoû van je, ik twijfel niet aan je ...! Maar jij ... jij ... Geloof me: als je daar meê voortgaat, maak je je eigen ongelukkig, en mij ook, mij ook! Maar zij zag hem vast aan, en hare fierheid verhief zich naast zijne drift, want zijne woorden mishaagden haar.

Die houden dus van hunzelven als ze van hun kinderen houden. Maar Jules! riep Amélie. Je praat altijd veel te tranchant! Je weet, dat ik daar niet van hoû! Je bent veel te jong om zoo te praten! Je doet net of je alles weet! De jongen zweeg. En ik zeg juist altijd, dat we nooit iets weten ... We weten nooit iets, vindt je ook niet, Cecile? Ik ten minste, ik weet nooit iets, nooit ...

Voor anderhalf jaar geleden heb ik immers al gezegd, dat ik volstrekt geen idee in je heb. Begin je nu weer?" "Wat ik zeg, meen ik." "Ha! ha! ha! ha!" "Lach je daarom?" "! ! ! ! hij vraagt me voor den tweeden keer! ! ! !" "'t Is niet om te lachen, vrouw Juttner!" "Neen, 't is om te huilen! Och, Strijkman, hou as-je-blieft op, ik zou me een ongeluk lachen."

"Baas speel d' ris wat lolligs dit is zoo'n drensdeun!" roept een jongen, maar een dienstmeisje, dat ook luistert, geeft hem een vinnigen duw en snauwt: "Hou je mond, aap! 't is wat 'n mooi duis liedje." "'t Is wat moois," lacht een kruier, "'t lijkt de overture van de bedroefde hond wel."

Hou u daar van daan: ik heb u niet noodig; zeg alleen aan den Tuinbaas, dat ik met een meisje kom, dan weet hy genoeg. Hy moet my niet kennen voor 't nodig is; en dan zal ik hem dat wel beduiden.

Ik kan geen verdriet meer hebben: geen verdriet méér. Maar ik ben alleen maar treurig, omdat we zoo gauw zullen scheiden en omdat ik zooveel van je hoû ... Scheiden? Waarom, waar ga je dan naar toe? Ach, dat weet ik niet, beste meid. Ik blijf, tot je getrouwd bent en dan ga ik weg: hier en daar zwerven, heel alleen ... Zal je nu en dan eens aan me denken?

"Mijnheer en Mevrouw weten ook toch niet, wat ze verzinnen zullen," bromde ze. "'t Is of ik nog geen werk genoeg heb! Nu nog zoo'n jongen te verzorgen, die hier niet eens behoort. Wie weet, wat voor een bedelaarsjongen het is!" "Een bedelaarsjongen!" en dat te zeggen van ons fijn heertje Gustaaf! Wat werd Gustaaf boos! "Och! hou' je stil! je weet niet, van wien je spreekt!" riep hij.

Wat heb je te vertellen...? Dien zette zich op den rand van Lili's bed. Je begrijpt, oude Dien is niet zoo oud, of ze merkt wel wat, als er iets aan de hand is... En zie, als ze dat zoo merkt, dan kan ze dat niet voor zich houden, dan moet het er uit. Jou kleine ondeugd! Zij dreigde Lili met den wijsvinger. Wat Dien? vroeg Lili. Kom, liefje, hou je nou maar niet zoo onnoozel!

Maar nu ben ik heusch zoo dwaas niet meer: ik hoû alleen veel van lezen en is dat nu zoo "esthetisch"? En glimlachend zag zij Frank met hare vrijmoedige, heldergrijze oogen aan en haar flink, beslist stemmetje klonk als eene apologie, als vroeg zij vergeving voor hare geleerdheid van zooeven.