United States or Yemen ? Vote for the TOP Country of the Week !


Met groote droefheid werd de tijding van zijnen dood in Holland ontvangen, en veertien dagen later werd het overschot van den moedigen man, onder eenen grooten toeloop van nieuwsgierigen, te Delft in de Oude kerk begraven. Met Piet Hein verloor Marten ook zijnen grootsten beschermer en machtigsten voorspraak.

Die zeit: "Generaal" zeit ie "hoe staat jou 't leve?" Ik laat 'm me laaste ontslagbrieve zien. "Zóó" zei ie "maar Hein is net zoo wild van 't lirium as 'n dolle stier, en die zal de nacht wel niet hale." "Goed" zeg 'k "dan gaan 'k mee." 't Was in Amsterdam, in de Pieter Jacobstraat, as je weet?

Keesje droomt, dat de sergeant hèm aankijkt, en schrikt wakker. Met glazige oogen staart hij den sergeant aan, wiens houding inderdaad aanduidt, dat hij het patriotisch antwoord uit Keesjes mond wenscht te vernemen. Keesjes weet niet, waarover het gaat: »Omme, omme....« stamelt hij. Pijnlijke stilte. Opeens zegt Hein luid, en vol overtuiging: »Ja, de sersant het gelijk!

"Jawel, kapitein! U bedoelt dien Pieter Pietersz. Hein?" "Juist! Nu, ik ben gelukkig in zijne handen gevallen. Hij heeft mij gemaakt, die ik ben; aan hem heb ik alles te danken. Hij is nu onze Onder-Ammiraal!" "Ik weet het kapitein! Maar weet u ook wat er van het "Kregel Mennonietje" geworden is?" "Die volgt mij op den voet, Huib!

Eenen derden, vreesachtig van aard en by 't minste gevaar op de vlucht gaande, noemde men spottender wyze Hein de Haas, enz. Dan nog zijn vele geslachtsnamen, schijnbaar uit diernamen bestaande, eenvoudig mansvóórnamen, en als zoodanig, als geslachtsnamen in gebruik gekomen of verformd.

Zij zopen, en het hitste hen aan tot sneller geven en nemen der kaarten. Toch gaf Gerard voortdurend acht Wat baatte het hem? Ook de tweede beurs met goud raakte hij vóór den avond kwijt. Ze zouden van elkander afscheid nemen. Lachende zeide magere Hein: "Gerard! de weerwolf heeft je geen kaarten geleerd." "Dat zal ik mezelf leeren en jij zult 't me leeren." Deze belofte kwam hij na.

Tromp lachte mij toe, alsof hij zeggen wou: "Maak van de gelegenheid gebruik, wees vriendelijk en bescheiden! Piet Hein is nu Ammiraal, wie weet wat hij nog van je maken kan!" Maar, neen, dat wilde ik niet, ik wilde niet vriendelijk en bescheiden zijn en om maar te maken dat ik gauw van hem afkwam, zei ik: "Ik en ken niemendal, geen letter, dat weet u wel!"

Had hij niet den weerwolf in ruil voor wraak en geld zeven kaartspelen op Oudejaarsavond beloofd? Nu hij de gevangenis niet inging, had hij zich met mageren Hein te oefenen. Iederen dag kwam hij van 's morgens vroeg tot 's avonds laat in de kroeg en de beide menschen zaten tegenover elkander, en kaartten. Nu weder wist niemand, wie van tweeën het beste zes-en-zestigde.

"Je dochter is de bruid," lachte de heer. "Je zult haar hebben," zei magere Hein schor. Het is geen vroolijke bruiloft geweest. De organist kon dien dag niet spelen, daar hij ziek was. De dominé sprak slechts enkele woorden, en buiten sloeg de regen met felle stroomen neer. In den avond was er storm, zooals er nooit in de Betuwe was geweest.

Komt aan, toont dan den Braziliaan en den Spanjool wat ge durft en wat ge kunt! Hoort, daar klinkt het eerste kanonschot! Piet Hein is de voorste en gaat op den vijand in! Wat zullen wij doen, hem volgen of...." "Volgen, volgen, volgen!" klonk het van alle zijden. Tromp wuifde zijn hoed en riep: "Leve de West-Indische Compagnie! Leven de Vereenigde Nederlanden!"