Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 11 juli 2025
Daar zit gij sedert halftien op de school, waar gij den voet hebt ingezet, met benijding terugziende op de armelui's kinderen, die geen opvoeding krijgen en "duitjen òp" speelden op straat. Eerst hoeft men u gedwongen met al uwe speelsche lotgenooten het lied aan te heffen: Wat vreugd, het schooluur heeft geslagen, Waarnaar elk kind om 't zeerst verlangt.
"Ik heb daar 's aves gesoupeerd ja, netuurlijk eerste klas, 'k zel 't niet doen! en vroeg om halftien na bed te magge gaan, daar'k om zeve ure twaalf mos vertrekke na Rotterdam, 'k Wier nabove gebrocht door de nieuwe bediende, die in die Spaansche taal tegen mijn zei: "meneer, je zet je laarze maar an je deur, en ze worre vanzelf gepoest." "Nee" zeg ik "'t benne verlakte".
Om Vaders vacantie-stemming niet dadelijk te bederven, trek ik haar schoone kleertjes aan. Dat was 's morgens halftien. "Daar is de slager! Daar is de slager!" galmt ze even later door den tuin. "Geef mij maar de mand om naar de juffrouw te brengen." Vol smerige vlekken van het bloederige, vette hengsel, dat ze tegen zich aan had gedrukt, betreurt ze al gauw haar gedienstigheid.
Voor het eerst sedert jaren "genoot" ze niet. Kwart over negen, halftien... Vrouwtje dee onrustig. De klok tikte. De thee pruttelde. Zij zat voor het raam, turend door het spionnetje, telkens het raam afvegend, het raam, dat parelmoer beslagen werd door het ademhalen. In de straat was het doodsch. Op een dakgoot kermden katten. Dolly, de zwarte, verharende kater keek zelfs niet op.
Hij strompelde eerst bijna tegen de rollaag aan, waarop hij niet scheen verdacht te wezen, schoon hij er sedert jaren alle morgens om halftien uren overheen moest stappen; hij liet den zondagschen rok van mijn oom, dien hij over den arm had, in het zand slepen en, eer hij den appelboom voorbij was, den borstel, dien hij in de hand hield, tweemaal vallen.
Ja, schrijf dan een paar telegrammen voor me: "Sumner, Huurbaas Ratcliff Highway. Zend drie man tegen morgen ochtend tien uur Basil". Dat is mijn naam daar. Het andere telegram moet geadresseerd worden: "Inspecteur Hopkins, 46, Lord Street Brixton. Kom morgen ochtend halftien ontbijten. Belangrijk. Sein, indien verhinderd Sherlock Holmes!"
Heb je een paar schoenen, die niet kraken?" "Ik heb een paar tennis-schoenen met gutta-percha zolen." "Uitstekend. En een masker?" "O, dat kan ik gemakkelijk uit een stuk zwarte zijde knippen." "Ik kan zien, dat jij ook al voor dit soort van dingen een zekeren aanleg hebt. Zeer goed, maak jij de maskers. Wij moeten, voor wij op weg gaan, eerst nog iets eten. Het is nu halftien.
Na een korte aarzeling schoot hij een mij toebehoorende zéphir pijama aan, en ging te bed. Den morgen daarna, toen ik ontwaakte, wist ik, dat mijn militaire-zelf in mijn burger-ik was opgelost. In langen tijd had ik mij niet zoo wèl gevoeld. Om zeven uur stond ik op, en om halftien was ik, in een eenvoudig pak, en zonder button-hole of lichte slob-kousen onderweg naar mijne bezigheden.
Hij lag te halftien des avonds op zijn legerstede te ronken, toen zijn dienaar Bouke opeens half naakt voor hem verscheen, en hem wekte met dit spreekwoord: "hoe later op den dag, hoe schooner volk! daar is iemand vanwege Zijne Excellentie, om UEd. te spreken."
En de man had gelijk, want als hij bezweek voor ons smeeken, was binnen een halfuur de erge hoofdpijn gezakt en zaten we, zoo ongeveer om halftien in den voormiddag, een beetje te spelen, of drentelden door 't huis, door den winkel, als 't kon de straat op. Het was niet in mijn nadeel, dat ik nogal wit zag en teer was van gestel.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek