United States or Samoa ? Vote for the TOP Country of the Week !
Vader Syard vouwde de handen met ontzetting in elkander en scheen te peinzen op een middel om den gevangene te redden: een der aan het raam staande Edelen mompelde een verwensching en deed een paar schreden voorwaarts; de Abt van Bloemkamp wenkte met de hand, dat men voort zou maken: die van Lidlum ledigde in eene teug eene geweldige bierkan, die voor hem stond: vader Volkert keek eenigszins bedrukt: de Grietlieden fluisterden halfluid met elkaar: en Adeelen bleef rustig, op zijn sabel leunende, het tooneel aanschouwen.
En nou de kerre," zei Standje. Hij sprak halfluid, alsof hij bang was om gehoord te worden, en af en toe blikte hij wantrouwig schuins om, naar de heldere vensterramen van het woonhuis toe. De kar werd stil op zij geduwd.
Dorus speelt voort, en de dokter, die tot dusver zijn patiënt geen oogenblik uit het oog heeft verloren, staat op en gaat naar de geopende deur. Aandachtig luistert hij toe, en als de knaap eindelijk met een wegsmeltend akkoord zijn spel besluit, kan hij een halfluid "bravo!" niet onderdrukken.
Maar welhaast scheen hij zich zelf dat toegeven aan het zoete far niente te verwijten; met zekeren schrik hief hij zich op, halfluid mompelend: »Hm ja! de woensdagspreek! van de liefhebberij kan weer niets komen.
"Gij zult wél doen, Anne, een trap hooger te klimmen, als gij over al die hoofden wilt heen zien," sprak Maarten halfluid tot het meisje, hetwelk, op zijn arm leunende en zich al meermalen op de teenen verheffende, getracht had haar hoofd boven de menigte te doen uitkomen.
Hij lag daar en trachtte in te slapen; hij herhaalde halfluid eenige uit hun verband gerukte woorden uit de een of andere stelling, met den wensch daardoor het ontstaan van andere voorstellingen te verhinderen, maar daarbij hoorde hij en luisterde naar een zonderling, geheimzinnig gefluister en herhaalde de woorden: "Verstond niet te waardeeren, wist niet te genieten." "Wat is dat?
Maar toen hij een poosje lang de woorden halfluid opgerabbeld had, was het alsof hij slaap kreeg van dat gerabbel, en hij merkte, dat hij knikkebolde. Buiten was het allerheerlijkst lenteweer. 't Was nog niet later in 't jaar dan de 20ste Maart, maar de jongen woonde in de gemeente West Vemmenhög, heel in 't zuiden van Skaane, en daar was de lente al in vollen gang.
Toen zich tot Jean Valjean wendende: "Hoe heet dit groote gebouw aan het einde der straat? 't Is het Archief, niet waar? Die dikke kolommen moeten even omver gehaald en daarvan een fraaie barricade gemaakt worden." Jean Valjean naderde Gavroche, en zeide halfluid en als bij zich zelven: "De arme jongen, hij heeft honger." En hij stopte hem het vijffrancstuk in de hand.
Op hetzelfde oogenblik kwam Ruardi Emma aanspreken. "Gij maakt mij verlegen, André," zeide zij halfluid, zoodat de anderen haar niet verstaan konden. "Doch ik wil niet ondankbaar zijn. Al hetgeen ik laatst gezegd heb van uwe koelheid jegens Emma neem ik terug. Gij zijt heden avond de teederheid-zelve geweest, en ik mag van geluk spreken dat gij tijd gevonden hebt om aan mijn sjaal te denken.
"Geluk is dan uw lot," herhaalde hij halfluid; had hij deze woorden dan nog nooit gelezen? Zij maakten thans een diepen indruk op hem; zou ook hij niet weder gelukkig kunnen worden? Hij zag op naar de prachtige hertegeweiden alle waren zij door de Derenbergs buitgemaakt, zooals de bijschriften met naam en datum vermeldden, in de bosschen, die men deels verkocht, deels verpand had.
Woord Van De Dag