Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 3 juni 2025
Onderweg ben ik tot uw dienst om den tijd met mededeelingen over en weder te korten: voor 't oogenblik zullen wij den innerlijken mensch gedenken; want na al wat ik verricht heb, roept mijn maag mij toe, dat het tijd is te rampeneeren. Hei ho! Peter!"
Gij rijdt op zijn paard en gij moet dus ook uw meester terugbezorgen, of 't zal leelijk met u afloopen." "Ho, ho, maar zoo driftig niet!" riep Sancho Panza op barschen toon, alhoewel de bedreiging van den barbier hem wel eenigszins ongerust maakte.
"'t Zal niet gebeuren menheer. Ho Zampa! Voorzichtig dokter. Hoe laat verkiest u dat ik weer vóór kom?" "Heeft oom gezegd dat je me ook zoudt terugrijden?" "De generaal heeft me gelast u te halen en te brengen." "Dan om negen uur Willem." De grijze koetsier buigt, en salueert met de zweep.
"Ho wat, Pietje!" riep de gehate stuurman nu weder, terwijl Koosje lachte, Christien proestte, Amelie een klein gilletje gaf. "Ho wat, Pietje! je moet er den gek niet mee gaan steken, man; we zouen zoo wel reis naar den grond kunnen tollen." Pieter wenschte van harte, dat Dolf onmiddellijk in 't water gevallen en naar den grond getold ware.
Evenals gij, zal hij de helft van mijn fortuin erven. Gij moet met hem trouwen, Theresia." "Hoe zegt gij, heer oom, ik begrijp niet." "Gij moet met Willem Reimond trouwen." "Ho, dit is toch niet ernstig!" kreet het meisje verbaasd. "Ik trouwen met iemand, dien ik nog nooit heb gezien!" "Gij zult hem zien, heden nog. Ik verlang uwe beslissende toestemming, voordat ik sterve."
O jé, als de schoenmaker eens wist dat ik hier in zijne kaar zat, wat zou dan wel mijn einde zijn? De dood niet, natuurlijk, maar enfin, 't doet er niet toe, want hij weet er niets van, en bovendien, zoodra ik hem hoor naderen, ga ik er van door! Als een windhond, hoor! Wat zal Cor Valk loopen zoeken! Maar vinden, ho maar, geen sprake van! Al zocht hij een heelen dag!»
Ho, indien nog als voorheen de roem der wapens in den moed en de dapperheid des mans besloten lag, zouden wij gewis ten dezen dage op dien roem ook nog aanspraak mogen maken: dit getuigen Jeruzalem en de Sporenslag!
Voor die moedige mannen was dit niets, zij gingen sterven, dit wisten zij; maar hun verlaten vrouwen en kinderen, wat zouden die geworden? Ho, op dit plechtig ogenblik dachten zij allen aan hetgeen zij meest op aarde beminden.
Ho, wat ben ik blijde dat ik u ontmoet heb!" De goede Annah bezag hare vriendin met aandoening, en haar gelaat drukte genoeg uit, hoe gelukkig zij zich achtte eene weldoenster meer aan hare arme medeburgers te hebben bezorgd. Door Adela gevolgd, ging zij eenige stappen verder in een huis, waar zij wist dat ongelukkigen te vinden waren.
"Zij voorspelt u een duchtige verkoudheid," zeide het schalksche meisje: "of kunt gij nogal tegen een nat pak?" "O ho!" zeide ik: "daar vrees niet ik voor: straks loop ik mij weer warm?" "Wel mogelijk!" zeide zij, met een goedaardigen blik: "maar het ware toch niet kwaad, zoo gij iets naamt om u wat te verwarmen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek