Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 3 juni 2025
Ik zal mijn valk in zijn kamer nemen en hem altijd gezelschap houden. Vrees niet dat ik hem aan de dienstboden zal overlaten: mijn eigen hand zal hem de drinkschaal aan de lippen houden. Ho! Het zal mij een grote vreugde zijn indien hij geneest."
Neen, ziet ze daar met hun opgestroopte mouwen; het hart klopt hun zo fel, zij hijgen zo onrustig naar de slachterij! En zal ik hun zeggen, geeft de stad over? Ho, die taal verstaan zij niet. Ik zeg het u, bij Mijnheer Sint-Jan! Wij bewaren onze vaderstad en wie bang is, ga naar huis bij de vrouwen en kinderen.
Gij kunt immers alleen de Fransen niet verjagen?" "Dit geeft er met aan. Zover denk ik niet. Wraak over de dochter van de Leeuw, en dan de dood. Ho, nu ben ik gelukkig, mijn geest heeft zich losgerukt, het hart klopt mij nu weder zo fel en zo krachtig! Maar ik wil mij wel bedaren, zeg mij dan voorts wat gij meer van dit voorval weet." "Ho, niet veel!
Zijn wij hier in Natura Artis Magistra te Amsterdam of in de Diergaarde der Rottestad? Ho, wat, mijne lezers! die waren er ruim tweehonderd jaren geleden nog niet; want herinnert u, dat onze wandeling in de 17de en niet in de 20ste eeuw plaats heeft. "Maar," zegt gij "Ik hoorde toch duidelijk het brullen van een leeuw!" Gij hebt goed gehoord; wij zijn hier dicht bij de diergaarde.
Geeraart eigende zich het pijnlijke deel uit de woorden zijns vaders toe, zonder het troostvolle vooruitzicht te hooren. Hij ging voort: "Ho! nu versta ik den haat der burgeren tegen mij. Kan ik niet alle dagen geroepen worden om eenen van hen te dooden, hetzij eenen onnoozele of eenen misdadige?
Zeg mij, maar gauw, wat ik doen moet." "Deze boom," zei het vrouwtje, en ze klopte op den stam van den boom, waar ze tegen geleund zat, "is van binnen heelemaal hol. Je klimt maar naar boven en laat je door den hollen stam naar benoden zakken. Ik zal je een touw om het middel binden, en als je weer naar boven moet, roep je maar: o, hoi ho! dan trek ik je op."
Een geleide mag haar niet vergezellen; want dit ware nog erger. En zou ik Jonkvrouw Machteld alleen met enige dienaren laten gaan? Ho neen! Ik moet ze zozeer als mijn zaligheid bewaken; want Robrecht van Bethune zal mij eens zijn dochter wedereisen." "Maar, Mijnheer Adolf, laat mij toe u te zeggen, dat gij de Jonkvrouw nog meer blootstelt, indien gij ze in Vlaanderen houdt.
O! maar gij .... gij ziet zoo wit, wit .... wit .... Dat moet allemaal voorbij .... Het belangrijkste nu is, dat wij erdoor geraken. Veel hangt van ons zelf af, vindt ge niet? Waarachtig. Ik heb zeer veel medelijden met Ernest bijvoorbeeld. Ho! ik ook, beste Vere .... Arme jongen! En Simon heeft u goed geholpen, niet waar? Simon is een edel man. Hij heeft hier alles geschikt.
"Dat is waarlijk betreurenswaardig," hernam de gouverneur, "en niets zal mij kunnen troosten, dat ik u niet langer hier heb kunnen houden! Maar ... pas op..." "Waarop moet ik passen, heer gouverneur?" vroeg dokter Antekirrt met een glimlach. "Het vaartuig ligt onder het bereik mijner kanonnen en mijner mortieren ten anker...." "Ho, ho!" riep de dokter lachende uit.
"Hei ho! meester helmslager!" riepen op dit oogenblik de stemmen van ettelijke edellieden, die zich tusschen den volkshoop heen naar hem toe drongen: "hebt gij geen kuras voor ons gereed?"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek