Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 juni 2025
Zij stak hem gul de hand toe en hij drukte die en schoof zijn fauteuil een weinig dichter bij de hare. En wat zeg je van Lawrence? vroeg hij. Bevalt hij je? Ja, hij is een goede kerel, geloof ik, niet waar? Hij is de eenige man, dien ik in de wereld ken, als iemand waarop je staat kan maken.
"Maar hebt ge eens kwaad bedreven, "Dan moetge 't gul belijden; "En God om Jesus wille "Zal u vergeving schenken. "Maar zietge dan, mijn Claartje! "Op aarde mij niet weder, "Zie dikwijls naar den hemel, "En zeg daar woont mijn moeder. "Ach, zag ik na uw sterven "Mijn kind ook daar verschijnen, "Hoe zou ik mij verblijden, "En God eerbiedig danken. "Voor u, mijn lieve Claartje!
August was gul ja men kon er niet over klagen maar, in kleinigheden was hij soms.... enfin, misschien had hij gelijk!
"Ik neem het aanbod aan," antwoordde de ridder, "even gul als het gedaan wordt, en ik vraag verlof, om naar welgevallen over den ridder Maurice De Bracy te mogen beschikken."
Ik heb hem nog niet geantwoord.... ik wist niet.... ik was altijd gewoon, alles wat ik ontving aan Juffrouw Siloin te vertoonen:.... ik wist niet aan wie ik dit briefje zou laten zien.... ik was bang dat papa.... Louise. Geef! Het spijt mij voor u, Clara! en voor mij zelve; want ik zal het maar gul bekennen: hij heeft mij, toen ik school lag, ook het hof gemaakt; maar ik had geen zin in hem.
Als ik mij aan hem had moeten storen, dan was ik doodeenvoudig vernietigd geweest! Dan had ik nooit meer de pen opgenomen! Slechts onder enkele omstandigheden is hij in staat de waarheid te onderscheiden. Maar hij is erg gul in het pluimpjes geven aan zijn vrindjes.
Gy zyt zeer gul! een ander te geven, dat men zelf niet verkiest! Ik. Ja! ik kan immers onmooglyk al de Borsten nemen, die my nemen willen? en doe ik dan niet recht Economisch, als ik het overschot zo goed gebruik als ik kan? Juffrouw Buigzaam. En wie is die, zo als gy zegt, kostelyke Vriend? Edeling? Ik. Edeling! neen: dien wou ik immers voor u schikken, maar myn lieven goejen Willem Willis.
Mijn kopje daar, sprak Peter, is niet zeer gelijkend, vrees ik .... maar mijn model is ook zoo bitter jong, Vere, en ik ben zoo vreeselijk rap te werk gegaan. Hij lachte gul en opende breed zijne kloeke rechtschapen handen. Vere's krachten braken, toen ze, naast zijn zwarten stoeren kop, het broze doorschijnend steenen kopje zag. Ho, fluisterde ze vreemd, goede Simon, het is mijn pover kind! ....
Wat een ellende en welk een droevig verval! Met een waarlijk gul gemoed werp ik in de bus, die daarvoor dient, de offerande, waar de ongelukkige monniken niet ongevoelig voor zijn, en langs een nog vermolmder trap dan de vorige bereiken wij, mijn gidsen en ik, de reusachtige kelders, die diep onder den grond liggen.
Het mannetje merkte dat de generaal hem eindelijk herkend had en glimlachte opnieuw, nu gul en vriendelijk. De beide dames hadden zich omgekeerd en herkenden hem ook. Hij boog en groette, even zijn geruite pet afnemend. Kent u die lui? Weet u wat dat zijn? vroeg hij, thans weer met zijn geheimzinnigen, raadselachtigen glimlach.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek