vermolmder

Bijgewerkt: 2 mei 2025

Wat een ellende en welk een droevig verval! Met een waarlijk gul gemoed werp ik in de bus, die daarvoor dient, de offerande, waar de ongelukkige monniken niet ongevoelig voor zijn, en langs een nog vermolmder trap dan de vorige bereiken wij, mijn gidsen en ik, de reusachtige kelders, die diep onder den grond liggen.

B. de Jandin - Om en door den Peloponnesus: De Aarde en haar Volken, 1909