United States or Malawi ? Vote for the TOP Country of the Week !
Vincent vroeg om geen geld, zelfs niet om recommandatie of andere hulp. Vincent deelde eenvoudig mede, dat hij met zijn vriend Lawrence St. Clare een reis dacht te doen naar Europa en kondigde oom hun komst te Brussel aan. Zij zouden van Liverpool, over Londen, naar Parijs gaan en vervolgens te Brussel komen. Wanneer oom zijn brief ontving, waren zij op zee.
Aan den Donau in Pesth, aan den St. Lawrence in Canada, aan den Dniepr in Kiew, en aan ontelbare andere plaatsen, heeft men Engelsche ingenieurs te hulp geroepen om die bouwwerken te vervaardigen, waardoor onze eeuw evenzeer uitmunt, als de midden-eeuwen door hare Gothische kerken.
Zij stak hem gul de hand toe en hij drukte die en schoof zijn fauteuil een weinig dichter bij de hare. En wat zeg je van Lawrence? vroeg hij. Bevalt hij je? Ja, hij is een goede kerel, geloof ik, niet waar? Hij is de eenige man, dien ik in de wereld ken, als iemand waarop je staat kan maken.
Ik vond de tochtjes naar Hampton-Court en naar Kensington-Museum de allerheerlijkste want in Hampton zag ik teekeningen van Rafaël en in het Museum zalen vol schilderijen van Turner, Lawrence, Reynolds, Hogarth, en andere beroemdheden.
Ik, ik word dol onder die kalmte! Maar heusch, Henk, ik zal Lawrence vergiffenis vragen, maar je moet me niet slaan, Henk. O, Lawrence, ik smeek je, ik hou zoo veel van je, wees niet boos op me, Lawrence, Lawrence! Zie maar, of ik niet van je hou. Hier is je portret, dat draag ik altijd op mijn borst. Zij was neêrgeknield bij de bank en hief haar gelaat op, als zag zij iemand.
Omdat alles in me verbrijzeld is, omdat ik een ruïne ben.... Eline, gebruik geen groote woorden om mij te antwoorden. Spreek kalm. Ik gebruik geen groote woorden, ik spreek kalm. Ik spreek met overleg, met een wanhopig overleg! kreet zij, opstaande, en zij bleef vóor hem staan, terwijl hij hare handen vatte. Ik spreek zoo beredeneerd, dat ik er van huiver. Hoor Lawrence.
Goed... zoo langzamerhand beter en beter! sprak hij mat, maar hij richtte zich eensklaps vlug op en scheurde de enveloppe open... Eline wilde zich aan de piano zetten. Zoo, eindelijk dan! hoorde zij Vincent bijna verheugd uitroepen. Zij keek hem vragend aan en daar een portret in kabinetformaat uit de enveloppe gevallen was, raapte zij het op. Het is uit New-York, van Lawrence St.
De meester onderzocht nauwkeurig de lange rijen jongensgezichten en wendde zich toen tot de meisjes. "Amy Lawrence?" Een ontkennend hoofdschudden. "Gracie Willer?" Hetzelfde gebaar. "Suze Harper, hebt gij het gedaan?" Weder een ontkennend antwoord. Het volgende meisje was Becky Thatcher. Tom beefde van het hoofd tot de voeten. Snel als de bliksem schoot Tom eene gedachte door de ziel.
Natuurlijk doet de periode van overgang zich wel eens lastig gevoelen in de gezinnen; toch zullen ze ten slotte de regeeringsposten krijgen, waaruit de heer Lawrence hen had willen weren, en dat wel om de eenvoudige reden, dat zij de verlichtste en ontwikkeldste klasse der bevolking vormen en dus goed- of kwaadschiks ook de regeerende klasse zullen zijn.
Weldra gaf zij vruchteloos de moeite op en ging onder het slaken van zware zuchten besluiteloos op en neer wandelen, terwijl zij nu en dan heimelijk veelbeteekenende blikken op Tom wierp. Het viel haar op, dat Tom drukker met Amy Lawrence praatte dan met iemand anders. Dit gezicht verbitterde haar zoozeer, dat zij het besluit nam naar huis te gaan.
Woord Van De Dag