United States or Caribbean Netherlands ? Vote for the TOP Country of the Week !
En nu hoort er ook bij, dat je bij het naar school of naar huis gaan met me wandelt, ten minste als niemand het ziet, en dat bij feestjes jij mij en ik jou kies. Dat doen geëngageerde menschen altijd." "Dat vind ik heel aardig. Ik had er nog nooit van gehoord." "O, het is zoo prettig. Toen ik met Amy Lawrence..."
Doch deze had het juist ontzettend druk met Amy Lawrence over het vreeselijke onweer op het eiland en over den bliksem, die den grooten vijgeboom aan spaanders sloeg, terwijl hij, Tom, op geen tien pas afstands stond. "En mag ik ook komen?" "Ja." "En ik?" zeide Sally Rogers. "Ja." "En ik ook!" riep Suze Harper. "En Joe?" "Ja."
Dat de medaille dus haar keerzijde heeft, ligt niet aan den heer Lawrence, maar aan het stelsel, dat in geheel Indië wordt toegepast. De grondbelasting is er de hoofdbron van inkomsten. Het ligt niet in Engelands politiek, de industrie in zijn koloniën aan te moedigen. En dat is geen wonder.
Zij voelde, dat hij haar niet alleen dankbaar was voor de munt. En nu goeden nacht. Goeden nacht, Eline. Zij zag vol zachtheid naar hem op bij het hooren van haar naam, dien hij zoo zonder haar vergunning, uitsprak. Goeden nacht, Lawrence, fluisterde zij. Zij stak haar hand uit. Hij hield ze even in de zijne, met de oogen in hare oogen; toen liet hij de dunne vingertjes los.
Maar zelve gelukkig te zijn en het denkbeeld te koesteren, dat hij ongelukkig was, o, het zou me onmogelijk zijn! Hij antwoordde niet en zij begon hevig te snikken. Zij zeeg op den grond neêr en legde haar hoofd op zijn knieën. O, vergeef me, Lawrence, vergeef me! Ik had nooit gedacht, dat je van me hadt kunnen houden! Ik was zoo ziek, ik hoestte altijd, ik voelde me altijd zoo zwak!
Clare stond in het balcon, de handen in den zak, na te denken en hij tuurde op de sneeuw, die vaalwit schemerde in den avond. De knecht kwam vragen of de heeren thee wilden drinken. Ik moet zeggen, dat je moed hebt, Lawrence! sprak Vincent, in het Engelsch, terwijl hij zijn kopje langzaam omroerde. Weet je zeker dat alles goed zal worden opgenomen? Ik kan nu eenmaal niet anders.
Het kan niet anders of hij denkt aan me, zooals ik dikwijls aan hem denk! Hoû je nog van hem? vroeg hij dof. Niet zoo, als ik van hem gehouden heb. Nu niet, Lawrence... Ik geloof, dat ik nu alleen medelijden met hem heb. Maar ik denk dikwijls aan hem. Hier is zijn portret. Zij opende het medaillon en liet hem Otto's beeltenis zien. Zwijgend staarde hij er op.
Daar bleef zij, gebelgd over hare gekrenkte ijdelheid, zitten, totdat de schoolbel haar gelui deed hooren. Toen stond zij met wraak in het hart op, schudde met een vergramd gelaat haar gevlochten haarbos en mompelde, dat zij wel wist wat zij doen zou. Bij het uitgaan der school zette Tom zijne hofmakerij aan Amy Lawrence met onuitsprekelijke zelfvoldoening voort.
En als Eline komt moet ik zeker weg? vroeg hij op den man af. Betsy schrikte en zij glimlachte zeer lief. Verbeeld je. Volstrekt niet. Je weet, ons huis staat voor je open, tot je iets gevonden hebt. Hoor je niets meer van... hoe heet die vriend uit New-York ook weêr? Lawrence St. Clare. Neen, ik heb in langen tijd geen tijding van hem; ach, je vergeet je vrienden als ze zoover zijn.
Al zijn er enkele vergissingen begaan, en al zijn eeuwenoude misbruiken niet met één slag uit den weg geruimd, zoodat bijvoorbeeld de afpersingen der kleine inlandsche ambtenaren niet hebben opgehouden, toch is er geen twijfel aan, of de groote meerderheid van de beschermelingen van den heer Lawrence kunnen terecht verheugd zijn over een stelsel, dat hun voor de eerste maal vergunt, hun rijst te behouden en hun belastingen in producten te betalen.
Woord Van De Dag