Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 oktober 2025
Soms heb ik een gevoel, alsof ik zou stikken, en Bill Chucksin deed ons den vorigen nacht wakker schrikken door te schreeuwen: 'In Godsnaam, verbrand mij niet levend! Het heeft een slechte uitwerking op de equipage." "Neen, een goede," zegt Guy. "Ik heb opgemerkt, dat zij allen vandaag zeer voorzichtig zijn geweest."
Nu, dat was goed, dat was niet vermoeiend, Swell kwam dus zelf de honderd pond brengen. Morgen? Ja morgen. Morgen avond vast. En ga nu weg, in Godsnaam, ga weg ... Hij duwde zijn demon dringend de deur uit, het belovende: morgen, morgen avond. Toen zocht hij Annie op, in een hevig verlangen te weten of zij den lakei van Sir Archibald kende.
Maar, daar binnen-komend, had hij nog nauwelijks den tijd gehad te zeggen dat Annie veilig-en-wel bij hem in Brabant was, of de Boogh sprong, schrikkend, naar de deur, deed die op slot, zei snel met scherpe, heesche, fluister-stem: "Stil!... Stil!... Zacht spreken!... Wat?... Wat is er gebeurd?... Wat zeg-je?... is ze.... Hoe komt ze in godsnaam...."
Mama vroeg mij, hoe de society-toestanden in de "old country" waren. "Pas nu op! dacht ik in mezelf; pas nu in Godsnaam toch goed op! Spaar de Papa, maar denk ook aan de Mama." Ik keek, als geïnspireerd, door 't breede raam, waarachter de roode winterzon zoo schitterend onder ging, nam even een moede, bijna geblaseerde houding aan en zei: Ach, wij, in Europa, zijn zoo oud, vergeleken met u.
Het scheen haar zoo lang toe, dat men haar wachten liet, eene onmetelijkheid van seconden! Toch, ten laatste, hoorde zij stappen de trap afdalen, den grendel knarsen in het slot, de deur werd op een kier geopend, en een gelaat verscheen in dien kier.... In Godsnaam! riep zij smeekend en zij duwde de deur geheel open en stortte naar binnen. Ik ben het, Eline....
En ze verwonderde zich, hoe die "vrij-gevochten schooier" er tegenop kon zien met haar langs de kroeg te gaan. Wat kon iemand er nu in godsnaam over te zeggen hebben, dat ze naast 'm liep. 'n Rare maatschappij hier! 't Was háár nog niet duidelijk. En ze legde haar hand tegen 'r heet hoofd, dat branderig bonsde bij de slapen.
Mijn dames huilen. Zij kùnnen zich niet meer inhouden; de proesttranen springen uit hun oogen en biggelen over hun wangen, zij wringen zich heen en weer en kreunen het uit. Zij smeeken mij klagend om toch in godsnaam door te rijden, en eensklaps krijgt er een 'n soort van crisis, hoestend, proestend, stikkend, den adem afgesneden, terwijl de stem steeds achter ons blijft galmen: Mais l
Onze Geert bracht haar by moeder, en ik dacht: in godsnaam! Ja, wat zou ik doen, niet waar? Maar... 'n rare dag w
En 't is heden nu reeds de derde maal dat mevrouw Armelo aan haar dochter een plekje van de gloeiende plaat wijst, waarop Louise een deel van haar zuur verworven spaargeld kan zien verdwijnen. Haars vaders eer!! Louise zal er met papa over spreken. Maar mevrouw Armelo zegt plechtig met de hand op den boezem: "Met papa! Louise! in Godsnaam, met hém geen woord!"
Nadat het mededoogen van Betsy zich in een zusterlijke verpleging geuit had, werd zij al meer en meer verteerd door een heimelijk ziedende kribbigheid. Het was dan ook alleronaangenaamst, dat Eline haar engagement verbroken had. En in Godsnaam, waarom, waarom? Zij, Betsy, begreep het niet; met den besten wil van de wereld begreep zij het niet.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek