Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 oktober 2025
"Piet Bathory is niet dood!" was het fluisterende antwoord van den acrobaat. "Piet... niet dood?"... kreet het meisje met bedwongen stem, terwijl zij de hand op haar hart legde, om er het gebons van te bedwingen. "Neen, niet dood!" bevestigde Pescadospunt. "Maar wees in Godsnaam bedaard!" "Gij schertst wreed. Ik heb toch den lijkstoet van den armen jongeling met mijne eigene oogen gezien."
Uren had ik haar loopen zoeken, wat kon zoo'n beest er in godsnaam aan hebben nu, in zulk een getij aan 't vagebondeeren te gaan, te blijven slenteren in zulk een metaalharde nachtkou, die alles wat teêr was en onverzorgd, wel vermoorden zou.
"Maar, als wij windstilte houden, en?..." "Wij zullen u op sleeptouw nemen!" "Maar, in Godsnaam, wie zijt gij toch?" "Wij zijn lieden, die zich gelukkig gevoelen u te kunnen helpen," antwoordde Robur op eenvoudigen toon. De eerste stuurman begreep, dat de gezagvoerder zijn naam niet wenschte mede te deelen. Hij eerbiedigde dat verlangen.
De ergste plaats, merkte de soldaat op, was aan den voet van den Indischen Berg. Welnu, juist daar werd hij hoe langer hoe erger. Toen overlegden wij met Anoschenka een ouden brigadier dat hij toch niet in het leven zou blijven, en hijzelf smeekte ons opnieuw dat wij hem in Godsnaam achter zouden laten. Laten wij hem hier dan maar neerleggen! Dat deden wij. Er stond op die plaats een groote boom.
In Godsnaam, zij zal daardoor haar doel bereiken en zij zal Frankrijk redden. Wanneer de innig vrome Jeanne zegt: »goddelijk roeping« en wij zeggen: »genie«, geven we dan niet elk een andere benaming aan hetzelfde begrip?
In Godsnaam, laat het genoeg zijn! O, zie hem! Zie hem! Nu goed, laat hem dan opstaan, knarste Frank; laat hem dan opstaan! Sta op, ellendeling, gauw, sta op ... Hij gaf hem een schop, nog een schop, weêr een, om hem te doen opstaan. Maar Bertie bleef liggen. God, Frank, zie dan toch! riep Eve en zij knielde neêr bij het lichaam. Zie je het dan niet!!
„Veertien dagen op water en brood,” zuchtte de kolonel, „dat is heel erg, Dokter!” „Ischias is nog veel erger, Overste!” „’t Is waar! In Godsnaam dan; ik wil die vervloekte pijn kwijt zijn; ’k zal doen wat u zegt.” „U heeft groot gelijk, Overste; en u zult zien: finis coronat opus.”
„Nu, dan in Godsnaam, omdat u ’t wil!” ’t Waren moeielijke dagen, die nu voor den ouden Walten volgden, want ’t loopen met de lijsten voor zijn benefiet viel hem in ieder opzicht zwaar.
"August, August! in 's-hemelsnaam, keer toch tot je zelf. Verman je, August. Men zal je vatten. Sta op, ik ondersteun je. 't Zijn geen twintig schreden tot buiten de deur, en dan nog een paar stappen tot om den hoek der straat. August in Godsnaam word wakker!" Maar 't is vergeefs. Zijn krachten schijnen uitgeput. Een pijnlijke glimlach speelt er om zijn mond.
Hij smeekte ons, hem in Godsnaam daar te laten, maar wij hadden toch medelijden met hem. En dan, hij zat ons te nauw op de hielen; alleen van ons stuk schoot hij drie man en een officier dood; we konden onze batterij niet dan met de grootste moeite redden. Alles kwam ook op eens. Wij waren bang, dat wij het stuk zouden verliezen. En een modder!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek