Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 juni 2025
Hij groette Koning Assentijn, die niet meer verbaasde dan overeen kwam met zijne koninklijke waardigheid en riep en jubelde: Eureka! Eureka! Ik heb de draadlooze theorieë gevonden! En ik kom mijn lieven Gawein verlossen! Nu lachte hij luide. Terwijl hij lachte, scheen zijn baard te groeien, schenen zijne oogen als vlammen gloeien te gaan.
Beiden, man en vrouw, zijn aan mijn kant en gloeien voor de emancipatie der Inlandsche vrouwenwereld. Hij is bestuursambtenaar en kan veel doen voor onze zaak; zijne vrouw beloofde mij haar steun in toekomstige dagen. Aardig om dat enthousiasme te zien; zij is een, die graag zich nuttig wil maken, maar niet weet op welk een wijze.
"Wanneer ik er niet meer ben, zul je dan ook goede vrienden met Betsy blijven je bent soms nog zoo driftig beloof je 't me? Hu! wat ben ik koud; dek mij wat beter toe. Goeie jongen, zoo'n eind voor mij te komen loopen! Laat mij eens drinken; 't begint weer te gloeien in mijn hoofd." "Zou je niet wat gaan slapen, juffrouw?" "Ja! Geef mij je hand, Dorus; laat ik die vasthouden.
Hij voelde zijn hoofd gloeien. Zij was tot hem gekomen; welk een vreugd. En met welk een blik had zij hem aanschouwd. Hij vond haar schooner dan ooit, schoon, tegelijk als een vrouw en als een engel, zoo volmaakt schoon dat Petrarcha haar bezongen, Dante voor haar geknield zou hebben. 't Was hem alsof hij in het azuur des hemels zweefde.
Juffrouw Bonnet leent hem tien stuivers om naar den apotheker te gaan. Voor Morisseau's gulden heeft men twee pond ossenvleesch, steenkolen en waskaarsen gekocht. De eerste nacht gaat goed voorbij. Men houdt het vuur aan. De zieke, die door de hitte schijnt ingeslapen te zijn, spreekt niet meer. Zijn handjes gloeien.
Men hoort onduidelijke geruchten, zonder dat men weet van waar zij komen; men ziet Jupiter als een kool vuurs gloeien, Jupiter, die twaalfmaal grooter dan de aarde is; het hemelsblauw is zwart, de sterren fonkelen; 't is een ontzettend grootsch gezicht!
Dichtbij de stad Prjevalsk is de weg met populieren beplant, waarachter zich velden uitstrekken met graan, waartusschen bonte papavers gloeien. Ter rechterzijde van den weg ligt een kerkhof met zijn grafheuvels en sarkophagen van klei. Te twee uur in den namiddag rijden wij de binnenplaats van het posthuis te Prjevalsk op, en stappen uit de tarantass. Dat is een verlichting!
De schuinsche stralen der ondergaande zon flikkeren over de breede watervlakte der rivier; het trillende riet en de hooge donkere cypressen, met kransen van nog donkerder mos behangen, gloeien in het gouden licht, terwijl de zwaar beladen stoomboot voortvaart.
Gaat hij er niet haast mee uitscheiden! dacht ik bij mezelf. 't Was warm daarbinnen en ik voelde mijn wangen gloeien. Sarcelle; canard sauvage; dinde Maison? ging hij onverdroten voort. Dinde Maison, echode ik nog eens, heelemaal onder zijn invloed en machinaal reageerend op zijn laatste klanken.
Deze dans is gedaan: Het meisje zoekt een eenzaam hoekje: de jongeling gaat een anderen kant op, doch alleen voor de leus: daar zitten zij naast elkander: zij praten, zij gloeien, hunne oogen schieten vlammen, hunne.... onvoorzichtigen! hoe afgelegen gij zit, morgen weet de geheele stad, hetgeen gij vruchteloos voor indiscrete verspieders zoekt te bedekken.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek