Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 juni 2025
Dat geluid kwam van achter onze hut en op vrij korten afstand. Ik wilde naar buiten gaan; mijn meester hield mij terug, door de hand op mijn schouder te leggen. Werp eerst wat hout op het vuur, beval hij. En terwijl ik gehoorzaamde, nam hij een smeulenden tak, waarop hij blies om hem te doen gloeien.
Daarna, monsieur Crépieux tronend op zijn vaste plaats, en ook de minister kwam, blauw, even door de poort kijken.... dat gaf een luid alarm, hij verdween er meê.... werd er gejouwd door de vrienden? Het was druk vanavond. Onder het hooge gloeien van de lamp ging er het praten in de ommewegen der vertaling.
"Neen!" zeide Reinout, wiens gelaat van angst en toorn scheen te gloeien: "maar ik wilde u het vertrek doen verlaten, waar gij u in bevondt, en waar ik niet binnen mocht komen, zonder mijn belofte te schenden."
Greta Steffensen had van haar vader geleerd, dat het leven een bloedige onrechtvaardigheid is; dat eenigen mogen genieten en millioenen lijden. Als hij goed aan den gang was kon ze gloeien van ergernis of stroomden de tranen uit haar oogen. Maar zij had het goed wat haarzelf betrof.
Het was alzoo geschapen en, van God gemaakt: waarom en laat ge 't, mensch, door u niet aangeraakt, geworden, 't onverbeterbare en 't schoonste van de schoonheid, daar geen menschenhand ooit aan en kan? De oude roo dakpannen schijnen zoo schoon, schuren bedekkende en boeien , laat er de zonne, van uit heuren throon, vierige vonken op gloeien.
73 En hij zeide tot mij: "Het eeuwige vuur, dat ze van binnen doet gloeien, toont ze als roode, zooals gij ziet in dit lage gedeelte der hel." 76 Wij kwamen ondertusschen binnen de diepe grachten, die dat mistroostige land omwallen. De muren scheen het mij dat van ijzer waren.
"Dat zal hij aan mevrouw te danken hebben," hernam de dokter. "Juist. O dokter, mijn beenen beginnen weer zoo vreeselijk te gloeien en te steken." "Maar voortdurend nat houden met azijn en water, meneer, tot ik u een zalfje zend, dat onmiddelijk verlichting zal schenken. Morgen kom ik nog eens aan.
Het oneindige behoeft het onuitputtelijke en dat onuitputtelijke is de liefde. Liefde, die zoo lief heeft, zet het heelal in vuurgloed men voelt haar branden in het merg van het gebeente en men ziet haar gloeien in de diepten der hemelen. Liefde is het eenig noodige. Het overige is maar het overige. Verheven liefde is lichtend als het morgenrood en stil als het graf.
Maar over Florence kan ik niet ter loops schrijven: er hangt te veel van mijn hart aan die stad: alleen, ze is nog altijd niet geheel het Zuiden der fantazie: de Arno kan gloeien in de zon, maar koud, hoog en somber duisteren de kleinere straten en strak en streng zijn de paleizen, Pitti Strozzi, Riccardi, als uit rotssteen gehouwen.
Het gezicht van des bedriegers handlanger deed de gramschap van Reinout des te feller gloeien. Met fonkelende oogen en verhaasten stap trad hij op hem toe en brak den loop zijner potsen af met de barsche vraag: "Wacht gij hier op uw verdoemden meester, schurk?" "Ja Heer!" antwoordde de nar, hem met groote oogen aanziende: "en mijn meester wacht binnen op uwe Edelheid."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek